15 augustus 2016
Sletten & Prinsessen van Renate Breuer
Ja, het is nogal een gedurfde titel zo hier boven mijn blog. Leuk materiaal ook voor zoekmachines haha. Anyway… ‘Sletten & Prinsessen’ is een Vlaamse roman en bestaat al wat jaartjes.
Lili is in de dertig en besluit voor zichzelf dat ze uit gaat zoeken wat het verschil is tussen seks en liefde. Dit wil ze ervaren in diverse wereldjes. Zoals de wereld van clubs, gigolo’s, internetdating en een affaire. Werelden waarin seks om de seks draait. Daarna besluit ze zich over te geven aan de liefde, maar ook dat gaat niet zonder vallen en opstaan. Ze wordt verliefd op een soapacteur, die bekend staat als player.
Het boek is opgedeeld in twee delen. Het eerste deel heet “Sletten”. En in dit deel volgen we in vijftien hoofdstukken Lili’s avonturen. Ze bezoekt parenclubs, laat een gigolo langskomen en begint een affaire met een getrouwde man. Seks om de seks levert haar diverse ervaringen op, maar geeft soms ook een onwennig en ongemakkelijk gevoel. Haar vrienden geven vermakelijk commentaar via SMS. Het eerste deel leest erg vlot.
Het tweede deel draait om de liefde. Lili stopt met seks om de seks en stort zich op haar verliefdheid. Ze is verliefd geworden op soapacteur Victor. Maar Victor is dol op vrouwen. Elke vrouw die hij ergens tegenkomt kent hij wel van tussen de lakens. Lili heeft het hier moeilijk mee. Ze is toe aan een relatie, maar Victor is alles behalve eerlijk en gespecialiseerd in ontrouw zijn. Ook hier geven haar vrienden commentaar via SMS. Dit stuk vond ik echter tergend langzaam duren.
Hoewel Lily eerst op mij overkwam als een heel stoere vrouw, vond ik haar in het tweede deel nogal jengelend worden, vooral in de laatste hoofdstukken. Dialogen blijven zich herhalen en er lijkt geen einde te komen aan het oeverloze gezwam over Victor en zijn ontrouw. Maar toch gaat ze dan weer eens praten, weer vrijen met hem en dan hebben ze weer ruzie, want er duikt weer een vrouw op die ook verliefd is op Victor.
Renate Breuer schrijft gewaagd en durft in te gaan op de details. Daardoor schieten de hoofdstukken voorbij in de eerste helft. De tweede helft zakt de vlotte roman nogal in. Hierdoor deed ik over de tweede helft ook twee keer zo lang, omdat ik het een paar keer aan de kant heb gelegd. Daarbij vond ik Victor een vervelend personage, een typische player met de attitude van een bekende televisiester.
Wellicht ook interessant voor je: