27 januari 2017

Still Alice, een mooie en ingetogen film!

Een paar weken geleden keek ik weer eens een film op tv. Op NPO 2 kwam die avond de film ‘Still Alice’. Deze kwam vrij laat, maar als nachtmens vond ik dat wel prettig.

‘Still Alice’ is gebasseerd op de gelijknamige roman van Lisa Genova. Actrice Julianne Moore won voor de rol een Oscar. Golden Globe en BAFTA Award. De film is een drama en draait om Alice Howland. Zij krijgt al op haar vijftige levensjaar de ziekte van Alzheimer. Dit heeft een enorme impact op haar huwelijk, haar gezin en haar werk bij de universiteit als hoogleraar taalkunde.

Als Alice het eten voorbereidt op haar verjaardag ontdekt ze ineens dat ze het recept niet meer weet. Ook als ze onderweg is verdwaalt ze wel eens en ze lijkt ook steeds meer te vergeten. Genoeg redenen tot zorgen, dus Alice komt  bij een neuroloog terecht. Na allerlei testjes doet hij de ontdekking dat ze leidt aan vroege vorm van Alzheimer. Dat niet alleen, er is een grote kans dat haar kinderen het ook heel vroeg zullen krijgen.

Als een sluipmoordenaar gaat deze ziekte werk. Eerst bedenkt Alice allerlei trucjes om haar vergeetachtigheid een stap voor te zijn. Zo houdt ze met een markeerstift nauwgezet bij waar ze bij het voorlezen is gebleven. Moet ze van zichzelf elke dag een paar vragen beantwoorden en doet ze geheugentraining. Helaas haalt de ziekte haar sneller in dan ze verwacht.

De acteurs spelen hun rol geloofwaardig en ingetogen. Julianne Moore draagt de film echt en ze weet ook zonder woorden haar gevoel duidelijk te maken. Het gevoel van onmacht en frustratie. Dit zie je vooral terug in de scènes waarin ze een handleiding voor zichzelf schrijft dat als ze geen antwoorden op de vragen weet, ze in een bepaalde kast pillen kan vinden. De film raakte me enorm op het moment dat Alice op de een of andere manier op die handleiding stuit en hem wanhopig op begint te volgen, maar helaas wel op een verkeerd moment.

Naast Julianne Moore, speelt ook Alec Baldwin een belangrijke rol, namelijk die van haar echtgenoot. Met veel liefde en geduld is hij er voor zijn vrouw. Ook wordt op een ingetogen manier belicht wat dit doet met een een gezin. Er is veel liefde voor elkaar en dat wordt mooi naar het beeld vertaalt. Al zag ik ook af en toe onbegrip en pijn bij één van de dochters, maar wel heel summier. Dat maakt de film heel realistisch. Alles is goed gedoseerd.

Als je van serieuze en ingetogen drama’s houdt, is deze film zeker een aanrader!

2 reacties

  • 29 januari, 2017 om 15:03
    Marcia

    Ik heb de film opgenomen en hoop hem binnenkort te kijken. Het lijkt me wel een droevig verhaal, maar tegelijkertijd ook erg mooi!



    • 29 januari, 2017 om 16:18
      Leesdame

      Inderdaad droevig en mooi tegelijkertijd. Zo is de liefde voor elkaar in Alice’s gezin heel voelbaar en mooi gespeeld door de acteurs. Benieuwd wat jij ervan vindt!



Geef hier je reactie

Wellicht ook interessant voor je: