5 oktober 2016
Toen het donker werd van Simone van der Vlugt
Toen ik een hele tijd terug de omschrijving las van ‘Toen het donker werd’ zette ik het boek meteen op mijn wishlist. Ik was erg nieuwsgierig en had goede verwachtingen! Het leek me een beklemmende thriller en dat was het ook.
Stel je voor… een normaal gezin, een onbezonnen puber en een vader die hem uit de problemen wil helpen. Menno Riebeek is getrouwd met Sascha en samen hebben ze een zoon: Luuk. Menno heeft een transportbedrijf. Menno helpt Luuk om zijn gokschulden af te betalen, maar dat lijkt het begin van het einde te zijn…
De grens naar de onderwereld lijkt groot, maar is in wezen flinterdun. Als Menno bij zijn advocaat de kans krijgt om af te rekenen met schulden en schuldeisers, pakt hij deze kans. Zijn advocaat kent veel mensen uit de onderwereld en hij heeft mooie beloftes. Helaas stapelen de problemen en zorgen zich steeds meer op en lijkt Menno steeds verder vast te zitten in de criminele wereld. Dit heeft echter ook gevolgen voor de andere gezinsleden.
Sascha voelt dat haar man dingen achterhoudt, op een dag is zij zelf het slachtoffer van een vreemd ongeluk en verliest ze haar zicht. Overal waar de familie Riebeek zich ophoudt duikt er dreiging en gevaar op en werkelijk iedereen lijkt een dubbele agenda te hebben.
Ik vond ‘Toen het donker werd’ een zeer beklemmende thriller. Simone van der Vlugt schrijft ijzersterk en liet geen moment de spanning ontglippen. Er is actie, er is bedreiging, er is onderhuidse spanning en er is vooral angst en machteloosheid. Misschien is het spannendste element nog wel dat een normaal gezin dit allemaal overkomt. Dat die grens zo dun is, dat we dat bijna niet beseffen hoe gemakkelijk je op een verkeerd spoor kunt raken en hoe snel je ongewild een marionet wordt van een criminele organisatie.
Door de korte hoofdstukken en de hoge spanning vloog ik door dit boek heen. Simone laat de lezer meekijken via Menno, maar ook via Sascha. De passages over haar blindheid zijn beklemmend om te lezen. Plotseling niet meer kunnen zien. Dus ook niet kunnen zien of iemand rond je huis loopt en de machteloosheid en hulpeloosheid als je even een minuutje achtergelaten wordt op de openbare weg. Simpelweg niet weten hoe laat het is en hoe lang iets al duurt. Heel frustrerend en vooral beklemmend als er een wolk van dreiging boven je leven hangt. Ik vond het ook heel leerzaam dat Simone van der Vlugt speciale apps aandacht gaf en uitleg gaf over sprekende wekkers/klokken. Bijzonder dat hier ook wat extra aandacht voor was zonder af te leiden van het verhaal.
Ik ben volledig verrast door deze thriller en een paar keer was ik toch even op het verkeerde been gezet. Wel had ik af en toe vermoedens bij bepaalde personages en soms klopte die vermoedens ook wel, maar dan zat er toch nog een verrassend addertje onder het gras om het toch nog wat onvoorspelbaar te houden. Ik vond het einde frustrerend, maar dat vond hoofdpersonage Sascha waarschijnlijk ook… ‘Oh… nee!!!’ dacht ik toen nog.
Ik heb nog lang nagedacht over bepaalde elementen uit deze thriller. Hoe weet je nu of mensen een dubbele agenda hebben, of dat ze oprecht vriendelijk zijn? En wat ben ik dankbaar dat ik met mijn lenzen superscherp kan zien. Goed zicht is waardevol. Wat lijkt het mij beklemmend en eng als mijn leven plotseling donker zou worden. ‘Toen het donker werd’ is wat mij betreft een aanrader!
1 reactie
30 oktober, 2016 om 13:35
claarMooi geschreven Loen, ‘oog voor detail’ zo is het wel!
Wellicht ook interessant voor je:
Lees meer in de rubriek: Simone van der Vlugt