5 maart 2023

Uit het hart van de telefoonb*tch van Eveline de Groen

uit het hart van de telefoonbitch cover

Dit is het derde deel uit de serie ’telefoonb*tch’ van doktersassistente Eveline de Groen. Dit is weer een bundel met verhalen uit de prakijk.

Eveline werkt als doktersassistente op een dagpraktijk en daarnaast als triagist bij de huisartsenpost. Ze maakt van alles mee en ze legt de lezers uit wat haar werk inhoudt. Daarnaast komen ook collega’s aan het woord. Zoals Lieve, dokterassistente bij het spreekuur Seksuele Gezondheid.

Warme en ontroerende verhalen

Het valt me op dat in dit derde deel de nadruk ligt op warme en ontroerende verhalen uit de praktijk. Een bezorgde moeder. Twee lieve oude mensen die vragen of Eveline bij hun thuis de griepprik wil geven. Patiënten die wat lekkers langsbrengen en een oudere vrouw die speciaal naar Eveline vraagt. Het is duidelijk dat Eveline van haar werk houdt. Ook het hectische werk op de huisartsenpost doet Eveline graag.

Ja, er is veel druk op de zorg en specialisten schuiven steeds meer werk naar de huisartsenpraktijk. Er zijn uiteraard ook boze patiënten, drammerige patiënten en ronduit onbeschofte patiënten. Eveline schrijft hier ook over, maar ondanks dat blijft ze benadrukken dat ze van haar werk houdt en dat de patiënten vaak boos zijn op de situatie en niet op haar. In sommige gevallen wel, maar ook dat kan Eveline vaak goed relativeren.

Heldere taal

Eveline legt helder en toegankelijk uit hoe haar werkdag in elkaar zit en geeft indien nodig de lezer een korte en duidelijke uitleg over de besproken medische termen. Het werk op de dagpraktijk is een stuk gemoedelijker en persoonlijker dan op de huisartsenpost. Ik vond de stukjes van de dagpraktijk dan ook leuker om te lezen. Maar op de huisartsenpost gebeuren weer hele heftige dingen. Zo staat er een indrukwekkend hoofdstuk in over kinderreanimatie.

Ook krijgt Eveline te maken met asielzoekers, doet ze het assistentenspreekuur en heeft ze een discussie met een man die hoopt dat hij een longontsteking krijgt en een vader die zelf de dosis medicijnen van zijn zoon wil verdubbelen. Eveline weet altijd rustig en geduldig te blijven en heeft veel inlevingsvermogen.

Tijd voor zelfreflectie

Ik ben de patiënt die aan de andere kant van de telefoon zit. En ja, ik geef toe, ook ik ben in verleden wel eens geïrriteerd geweest als ik met de praktijk belde. Wat ik heb geleerd van deze boeken, is dat het helpt om aan de telefoon zo duidelijk mogelijk mijn probleem te formuleren en eventueel welke oplossing ik al in gedachten heb. Ik zoek de verbinding op, in plaats van een discussie aan te gaan en ik merk dat dit veel meer rust geeft en in bijna alle gevallen wordt zo’n gesprek ook goed afgesloten. En mocht er wel irritatie zijn, dan geef ik aan dat dit ligt aan de situatie en niet aan haar persoonlijk en ik merk dat dit gewaardeerd wordt.

Ik heb na het lezen van deze serie veel geleerd over het werk op een dokterspraktijk en in de meeste gevallen is de assistente helemaal niet zo’n b*tch, maar gewoon een mens zoals jij en ik. Wat ik me trouwens afvraag: waarom zijn er zo weinig mannen aan het werk als doktersassistent?

2 reacties

  • 6 maart, 2023 om 17:51
    Lalagè

    Dat laatste heb ik mij ook weleens afgevraagd! Je komt echt zelden mannen tegen in dit vak, terwijl er wel genoeg mannelijke huisartsen zijn. Ik heb geen idee hoe dit kan.



Geef hier je reactie

Wellicht ook interessant voor je: