13 april 2023

Van je familie moet je het hebben van Anna Thomas

Ik ben altijd nieuwsgierig naar een nieuw subgenre en in dit geval is dat een komische familie-feelgood. Benieuwd of ik er inderdaad om kon lachen? Lees gauw verder!

Drie Bloemendaalse zussen met de chique naam Hochepied de Briquet leiden echter zelf niet zo’n chique leven. Constance zit midden in de overgang, verdenkt haar man van vreemdgaan. Eloïse zit in een relatie waarin ze voornamelijk gebruikt wordt als oppas en voetveeg en Flo woont noodgedwongen in haar foodtruck.

Edammer-kaasplanken en koffieverkoop

De drie zussen hebben nog wel een rijke moeder, zij zit in een enorm huis dat vol hangt met dure kunst. Verpleegkundige Heleen is echter niet dol op de zussen en moeder wil niemand een voorschot op de erfenis geven. Constance runt met haar man een antiekwinkel, ze heeft last van opvliegers en opvliegende buien. Ze wordt gek van achterdocht, maar ook van de Edammer-kaasplanken die haar man steeds mee naar de antiekwinkel neemt.

Eloïse woont samen met Anneke en hun twee kinderen. Anneke is advocate en zadelt Eloïse met alles op. Eloïse is echter druk bezig met haar eigen makelaarspraktijk, maar het wil maar niet echt van de grond komen. Florentine (Flo) heeft weinig geluk in de liefde. Daardoor woont ze nu in een foodtruck en verkoopt koffie aan bouwvakkers op het werkterrein. Elke keer komt ze haar ex opnieuw tegen, wat zorgt voor spanningen én spijt.

Grappig, maar ook meeslepend

Het boek is inderdaad grappig en dat komt voornamelijk door de smeuïge dialogen en de bizarre situaties waarin de personages terechtkomen. Van een inbraak tot een slechte Tinder-date. Ik had het gevoel dat ik als lezer een voyeur was in dit verhaal en dat ik achter een boom de gesprekken af kon luisteren. Ik heb tijdens het lezen heel wat gegrinnikt en geproest, maar ook een brok in mijn keel gehad. Zo wordt Eloïse echt heel neerbuigend behandeld door Anneke en ik vond het voor Flo ook niet altijd makkelijk. Haar ex geeft haar steeds valse hoop.

Anna Thomas is het pseudoniem van Marja West. Ze schrijft erg vlot en ik vloog echt door het boek heen. De verhaallijnen zijn niet alleen grappig, maar ook meeslepend en daardoor is het lastig om het boek aan de kant te leggen. De korte hoofdstukken en wisselingen van perspectief houden de vaart er goed in. Daarnaast is er veel oog voor de omgeving. Voorlopig was dit nog maar het begin, want ‘Van je familie moet je het hebben’ is het eerste deel van een serie! Overigens zie ik hier ook nog wel een leuke basis in voor een tv-serie, ik zou zeker kijken!