12 maart 2014
Vroeger gelezen, nu vergeten
Jaren geleden was ik fan van bepaalde genres en schrijvers. Elk boek las ik, ik kon uitkijken naar een nieuwe titel en ineens was ik het vergeten. Lag mijn interesse ergens anders. Schreven de schrijvers ineens niet meer zo goed? Of was mijn voorkeur veranderd? Toen was ik fan, nu ben ik ze vergeten… Welke boeken waren dat? In deze blogpost blik ik daarop terug.
Laat ik beginnen met Virginia Andrews. Ik was enorm fan en las serie na serie. ‘De Dawn-saga’ vond ik fantastisch. De ‘Casteel-saga’ ook. En elke nieuwe serie in omnibus bestelde ik al vroegtijdig.
En ineens was het klaar… Was ik het vergeten. Nieuwe series hadden mijn interesse niet meer. En ik voelde zelfs ergernis bij het laatste boek wat ik van haar las. Ook begon het mij allemaal tegen te staan. Virginia Andrews was al heel lang dood en een ghostwriters schreef alle boeken die gebaseerd waren op haar ideeën. Maar die ideeën sloegen bijna allemaal op hetzelfde: “venijnige familiekwesties waarin de dochter vaak in de problemen kwam”. Ik vond ze ook lang niet meer zo horror-achtig als de oudere series. En ik vond de series steeds meer een young-adult karakter krijgen. Een hele grote plank in mijn boekenkast neemt deze boeken-verzameling in beslag, maar al jaren is er bewust geen titel meer bijgekomen.
Ik had ooit een esoterische bevlieging. Ik kocht heel veel boeken over paganisme, pendelen, dromen, tarotkaarten, wierrook en andere zweverige boeken. Ze waren vaak nog duurder dan gewone boeken en namen ook nog eens heel veel plek in beslag in mijn boekenkast. Dit omdat sommige boeken een afwijkend formaat hadden. Langwerpig en plat, of juist heel dik en hoog. Ze liggen nu onderin de boekenkast, opgestapeld. Af en toe blader ik wel eens door deze boeken, als ik iets specifieks wil opzoeken. Maar eerlijk gezegd vergeet ik vaak dat ik ze nog heb.
En dan had ik ook nog een fase dat ik dol was op glamourromans…. ik heb een tijd elke roman gekocht die zich in Hollywood afspeelde. Ik vond het heerlijk om over filmsterren te lezen. En -jawel- Jackie Collins was mijn favoriet. Elite pulp noemde ik het wel eens voor de grap. Ik vond het lekker om weg te duiken in de filmwereld, een wereld ver van mijn bed. Alsof ik met deze boeken een kijkje achter de schermen kreeg. Toen was het leuk, maar toen ik ouder werd kreeg ik toch meer behoefte aan realistische romans en thrillers. Verhalen die dichter bij huis lagen.
Boeken waar ik ooit weg van was. Nu doen ze me niks meer. Zijn er boeken of genres die jij jaren geleden fantastisch vond, maar nu praktisch vergeten bent? Ik ben benieuwd wie zich hier in herkent…
11 reacties
12 maart, 2014 om 07:40
MirjamHet is een beetje als koetjesrepen… Vroeger was je er dol op en als je ze nu eet, denk je “Vond ik dit toen echt zo lekker??”…
12 maart, 2014 om 16:17
LeesdameToevallig had ik dat laatst met zo’n ei van Kindersurprise en dat was eerlijk gezegd nog net zo lekker als vroeger. ☺
Al ben het volledig met je eens met wat je zegt over die koetjesrepen 😉
Het is ook met tv-programma’s. Vroeger keek ik graag talentenjachten, nu heb ik zoiets van: alweer zo’n programma op tv?!
12 maart, 2014 om 08:36
elmgannekeLeuk om te lezen! Ik kan me wel vinden in het laatste soort boeken dat je noemt. Ik had het vooral met boeken over de modewereld. Een tijdlang was dat echt interessant, nu boeit het me niet meer…
12 maart, 2014 om 16:19
LeesdamePrecies. Misschien omdat het toch te ver van ons nuchtere Nederlandse bed is 😉
12 maart, 2014 om 10:51
KimHeel herkenbaar dit. Ik heb ook een Virginia Andrews periode gehad, maar de laatste jaren heb ik geen een meer gelezen.
12 maart, 2014 om 16:21
LeesdameIk ben trouwens wel nieuwsgierig naar de recente verfilming van Bloemen op Zolder.
12 maart, 2014 om 17:51
SandraZeer herkenbaar! Ik heb volgens mij 4 series van Virginia Andrews gelezen en daarna ben ik gestopt om dezelfde reden.
13 maart, 2014 om 22:22
LeesdameIk heb volgens mij een stuk of 8 series gelezen. En de meeste dan in zo’n dikke omnibus-uitgave. (Waar geen eind aan kwam 😉 )
13 maart, 2014 om 09:40
rthomsonamstelveenDaar herken ik mij zeker in. Ik was een grote fan van Hans Martin. Laatst greep ik een boek van hem uit de kast, begon erin te lezen, en dacht: nee, het is over. Die beroering is weg. Het is als bordkarton. Terwijl ik ze vroeger verslonden heb.
13 maart, 2014 om 20:52
AnneliesIk heb het ook gehad met die esoterische boeken. Verschrikkelijk duur waren die dingen.
13 maart, 2014 om 22:18
LeesdameJa heel duur, dat ben ik volledig met je eens. En volgens mij zijn ze nu nog duurder dan toen.
Wellicht ook interessant voor je:
Lees meer in de rubriek: persoonlijk