8 juni 2019

Acht jaar Leesdame, vijf adviezen voor een leuk blogleven!

‘Hoe blijf je plezier houden met bloggen?’ vroegen mensen afgelopen week vaak aan mij via diverse wegen op social media toen ik deelde dat ik alweer acht jaar blog hier. Toen dacht ik: ik maak er een blogpost van!

Ik verzamelde vijf adviezen om (boek)bloggen leuk te houden voor jezelf. In de afgelopen acht jaar leerde ik veel, maar maakte ik ook fouten. Ik had blog- en leesdips, maar ook te gekke uitdagingen en enorme leesflows, waarin ik soms een boek per dag las. Ik dacht nooit na over stoppen, ging iets lastig, dan zocht ik een oplossing.

Gooi die planner uit het raam

Ik heb talloze planners gehad, maar tegenwoordig maak ik er 0,0 gebruik van. Ze liggen allemaal ongebruikt in de kast nu en ik gebruik alleen de app Todoist op mijn telefoon. Dat is mijn agenda, mijn to-do-list, mijn planner, eigenlijk alles. Het is overzichtelijk en de app onthoudt alles voor mij, als er iets is, krijg ik een melding op mijn telefoon.

Recensie-boeken plan ik ik niet meer in! Op de dag dat ik een recensie-boek ontvang, tel ik 28 dagen op bij de datum van ontvangst en dat is dan mijn deadline. Dit doe ik om ervoor te zorgen dat ik deze boeken wel binnen een maand lees en recenseer, maar hoe en wanneer ik ze in die periode lees leg ik niet vast. Ik pak deze boeken op wanneer ik eraan toe ben.

Het voorkomt leesdips. Leesdips worden namelijk grotendeels veroorzaakt door boeken die “moeten”. Ik moet niks. Door die druk van de ketel te halen, lees ik opvallend juist meer en dit jaar heb ik nauwelijks leesdips gehad, omdat er geen verplichtingen meer zijn.

Volg je eigen ritme

Ik blog soms een weekje niet. Mijn privéleven is soms hectisch, dan ben ik ’s avonds blij dat ik op de bank kan ploffen met een boek of Netflix. Vroeger zou ik in paniek raken over mijn blog. Nu niet meer. Ik merk dat ik het makkelijker los kan laten en altijd vanzelf weer achter de laptop ga zitten om te bloggen. Door mijn eigen ritme te volgen blog ik af en toe wel minder, maar nog altijd met plezier. Ik leg er minder druk op en ik voel me niet schuldig om een paar dagen offline te zijn. Ik kom altijd wel weer terug.

Zeg gewoon eens ‘nee’.

Ik kan geen tijd toveren en ik wil ook de vrijheid hebben om de boeken te lezen die ik zelf heb gekocht, dus zeg ik wel eens ‘nee’. Leestijd is kostbare tijd, dus die richt ik graag in met boeken die ik ook graag wil lezen. Dus, ‘nee’ ik lees niet alle recensie-boeken die mij worden aangeboden.

Zo ben ik grotendeels gestopt met het recenseren van thrillers. Ik lees ze echter nog wel graag voor ontspanning en zo heel af en toe recenseer ik nog wel eens een thriller voor de lol, maar niet meer in opdracht van een uitgeverij.

Je hoeft niet met iedereen in discussie

Vroeger dacht ik dat ik overal antwoord op moest geven, maar dat putte mij uit en ik werd er niet vrolijker op. Toen kwam ik erachter dat ik ook gewoon kon zwijgen, of ook alleen een like kon geven om te laten zien dat ik het had gelezen.

Krijg ik een nare opmerking, of een raar antwoord? Dan typ ik gewoon iets in de trant van: ‘Ja, dat kan, dat jij dat vindt’ en ik klik het scherm weg. Ik vind voornamelijk de “welles-nietes discussies” zo nutteloos en tijdrovend. Dus, ‘Ja, dat kan, dat jij dat vindt’ is vaak de sleutel naar het eind van zo’n touwtrek-discussie. Het brengt me zoveel rust.

Durf te vragen

Je mag alles vragen heb ik ooit geleerd, als je het maar netjes doet en een eventuele ‘nee’ altijd respectvol accepteert. Maar ook als het gaat om vragen naar meer informatie. Hoe krijgt die ene boekblogger toch zoveel recensie-boeken? Hoe kan het dat iemand anders vijf boeken per week leest en jij nauwelijks vijf boeken per jaar kunt lezen? Vraag het eens gewoon! Misschien leer je er iets van, of brengt zijn of haar antwoord je op de goede weg.

Ik vroeg me vorig jaar af hoe de binnenkant van een scheurkalender eruitzag, omdat ik het in de winkel niet kon bekijken, maar ik wou het toch graag weten voordat ik overging tot aankoop. Meteen stuurde iemand op Instagram mij een paar foto’s van de binnenkant. Met het stellen van een simpele vraag was ik vijf minuten later dus al een stuk wijzer!

Of het nu gaat om informatie vragen, een recensie-boek, of het vragen voor hulp met iets wat jou alleen niet lukt… vraag het gewoon! Vragen staat vrij, maar let op: ‘nee’ zeggen ook 😉

6 reacties

  • 8 juni, 2019 om 21:57
    Nicole zegt:

    Goede tips! Helemaal omdat dit niet alleen voor bloggen geldt, maar ook voor het leven zelf.
    Als het mag heb ik er nog 1.Vergelijk je niet met anderen. Weet dat jij uniek bent en dat hetgeen anderen doen niets over jou zegt. En wanneer je jou eigen vergelijkt met anderen je altijd bedrogen uit komt.


    Nicole
    Beantwoorden

  • 9 juni, 2019 om 08:39
    Lalagè zegt:

    Wat een wijze woorden 🙂 Het is een hobby, dus niks moet. Heerlijk toch. Al moet ik soms wel even die drempel over om een artikel te schrijven. Heb jij dat ook? Soms is een boek zo goed dat ik denk: hoe kan ik dit ooit overbrengen. Of ik wil een gebalanceerde mening geven en hoop dat het niet te negatief overkomt. Maar dat heb je toch niet in de hand, dus dan is het aan de lezer om zelf te concluderen of een boek iets voor haar is.

    Trouwens, wel jammer dat je geen like-knopje bij je artikelen hebt, want dan moet ik weer zo’n hele reactie typen 😉 Is dat bewust of hoort dat nu eenmaal bij jouw wp-thema?


    Lalagè
    Beantwoorden

    • 9 juni, 2019 om 08:40
      Lalagè zegt:

      ho wacht, ik heb het hartje gevonden!


      Lalagè
      Beantwoorden

    • 9 juni, 2019 om 19:36
      Leesdame zegt:

      Mijn blogposten kun je al sinds 2013 een hartje geven 😉 Maar ik vind jouw reacties ook altijd leuk en interessant om te lezen, dus blijf dat vooral doen! Dat wordt gewaardeerd 🙂

      Ik heb weinig moeite met het schrijven van een recensie over een boek wat ik heel goed vond. Ik blijf dan maar vertellen, ik moet mezelf dan echt afkappen en de recensie wat inkorten, omdat het vaak lange stukken worden. Ik heb echter wel last van het omgekeerde, moeite met schrijven als ik een boek helemaal niks vind, maar de rest van de wereld lyrisch is. Dan moet ik ook even over een drempel en dan ben ik ook wel wat huiverig voor de reacties die mogelijk komen, want ik heb dan het gevoel dat ik de enigste lezer ben die het niks vind. Maar dat valt achteraf vaak reuze mee.


      Leesdame
      Beantwoorden

  • 9 juni, 2019 om 20:26
    Sue zegt:

    Goede tips Luna! Acht jaar is een hele tijd. Ik heb het soms ook, net als Lalage, dat ik even zin moet maken om een recensie te schrijven. Vaak zet ik mezelf er dan ook toe, maar vandaag laat ik het maar even. Dan maar geen blogpost, het is zoals jij ook zegt, jouw blog en jouw keuze.
    Op naar de volgende acht jaar!


Geef hier je reactie

Wellicht ook interessant voor je: