13 oktober 2024
Mailen met Hilde Veeren
Hilde Veeren is geen onbekende naam in de boekenwereld! Ze schreef de driedelige serie ‘Cottage aan zee’, met de leuke Molly als hoofdpersoon. Maar Hilde doet nog meer!
Zo is Hilde momenteel hoofdredacteur van twee bekende tijdschriften, schrijft ze aan een nieuwe feelgoodroman en ze is dol op jurken! We mailden over haar boeken en natuurlijk over Somerset. Maar ik was ook benieuwd naar de mening van Hilde over de toekomst van tijdschriften. En ik vroeg of ze een leuke “jurken-anekdote” met ons wou delen…
Koos je bewust voor Somerset als locatie in jouw boeken?
Als kind gingen we al kamperen in Somerset, Engeland. Toen ik jong was vond ik dat helemaal niet zo leuk. Ik wilde het liefst – net als alle andere kinderen in mijn klas – naar Zuid-Frankrijk, waar de zon scheen. Wij gingen wandelen in Engeland, waar het veelal regende. Toch hebben we het er altijd fantastisch gehad. We bouwden dammetjes in de rivier, verzamelden pebbles op het strand die we beschilderden tot presse-papier en gingen ‘s avonds laat op excursie op zoek naar wilde dieren.
Toen ik later terugkwam op deze plek werd ik er pas echt verliefd op. De natuur is er zo prachtig en de mensen ontzettend vriendelijk. Tijdens een vakantie in Porlock Weir een paar jaar geleden begon ik met schrijven en de cottage waar we logeerden is het huisje van Molly geworden.
Was het vanaf het begin al de bedoeling dat ‘Cottage aan zee’ een serie zou worden en hoe verzin je steeds nieuwe situaties voor Molly?
Nee zeker niet. Ik had het boek als stand alone geschreven, maar al vrij snel leerde ik van uitgeverijen dat dit genre zich goed leent voor series. Alleen maar leuker, zo kon ik nog langer verhalen verzinnen voor Molly. Die situaties ontstaan eigenlijk vanzelf. Ik hoef maar aan Molly te denken en ik heb zo tien scenes in mijn hoofd.
Ga je ooit een boek schrijven dat zich wat dichter bij huis afspeelt, of krijgen we nog een vierde deel in ‘Cottage aan zee’?
Ik weet bijna zeker dat een van mijn volgende boeken zich dichter bij huis zal afspelen. Maar daarover later meer. En een deel 4… zeg nooit nooit!
Ik heb vaak gelachen tijdens het lezen van ‘Maretak’. Is het moeilijk om goede humor in het verhaal te verwerken?
Soms heb je de grap/grappige situatie wel in je hoofd, maar is het lastig dit over te brengen aan de lezer. Ik probeer de scene dan eerst hardop aan mezelf te vertellen en vervolgens bijna letterlijk zo op te schrijven. Zo merk je meteen of het goed overkomt.
Je bent hoofdredacteur van diverse tijdschriften. Hoe zien tijdschriften over tien jaar eruit qua inhoud en vorm denk je?
Ik ben nog steeds hoofdredacteur van Elegance en Happy in Shape, twee fantastische titels. Het grappige is dat iedereen twintig en tien jaar geleden al riep: oh de tijdschriftenwereld gaat enorm veranderen. En: tijdschriften bestaan straks alleen nog maar online. Ik denk dat online wel steeds belangrijker is geworden en digitaal en print elkaar ontzettend kunnen versterken, maar ik geloof toch echt dat mensen altijd graag iets in hun handen blijven houden. Net als met boeken.
Je hebt iets met jurken, heb je een leuke “jurken-anekdote” voor ons?
Oh erg he…ik ben dol op jurken. Nou ik heb wel een anekdote. Vorig jaar was ik in Somerset en mijn koffer kwam niet aan. Nu is het gebied waar ik meestal verblijf (Porlock en Porlock Weir) niet echt stedelijk te noemen. Je hebt er een supermarkt, een bakker, een outdoor winkel en een galerie, maar niet echt kledingwinkels. De bakker gaf mij een tip: er zou achter de supermarkt een soort industriezaak zijn, een winkel waar overstock naartoe wordt gebracht en alles voor een prikkie wordt verkocht.
Ik vond er terracotta potten, oude wol, heel veel legpuzzels en één rekje waar 6 dezelfde jurken op hingen. Ik kocht de enige jurk in mijn maat en heb daar de halve vakantie in gelopen. Diezelfde dag loop ik de galerie binnen, waar de galeriehoudster mij vraagt waar mijn jurk van is. ‘Zeker een Italiaans designer-merk’ zei ze er nog bij. Ik vertelde haar dat de jurk van die gekke winkel achter de parkeerplaats kwam en maar een paar pond had gekost. Ze sprintte de winkel uit. Een paar maanden later was ik er weer en zag ik de galeriehoudster en haar vriendin in dezelfde jurk.
Dank je wel Hilde
Hilde, ik vond het heel gezellig om samen te mailen! Ik wens je veel succes met het schrijven van je vierde roman!
Wellicht ook interessant voor je: