27 oktober 2025

Tijgerstrepen van Anna Sijbrands

Het was tijd voor weer een boek uit de Libris Groslijst en ik koos voor het debuut van Anna Sijbrands! Het gaat over destructieve gevolgen n.a.v. grensoverschrijdend gedrag

Elk jaar verblijven drie families in Frankrijk op een berg. De kinderen van deze gezinnen gaan close met elkaar om en groeien met elkaar op. Eva en Antonio beginnen meer voor elkaar te voelen en in die ene zomer worden ze verliefd op elkaar. Het levert intieme en intense situaties op tussen deze twee verliefde mensen, maar dan gaat het mis als Antonio haar grenzen overschrijdt.

Een grimmig begin

Eerst genoot ik nog even mee van Eva’s verliefdheid en het zorgeloze zomerleven op die berg, maar je voelt aan alles dat het niet goed blijft gaan. Antonio is aantrekkelijk en temperamentvol. Hij blowt vaak en de grenzen vervagen gemakkelijk bij hem. Als Eva aangeeft ergens niet voor open te staan, hoort Antonio in zijn hoofd toch een ‘ja’ en dan gaat het mis. Dit wordt opbouwend en levendig beschreven in het eerste deel van ‘Tijgerstrepen’. In het tweede deel komt Antonio zelf aan het woord. Zich van geen kwaad bewust, volledig gefocust op zijn wens om kok te worden.

Anna Sijbrands laat zien wat een grensoverschrijdend gedrag met iemand kan doen en hoe het van beide kanten wordt ervaren. Antonio is aantrekkelijk, maar niet echt sympathiek. Hij deelt zijn stressvolle ervaringen die hij opdoet in de keuken en hoe hij onder enorme druk gerechten klaar moet maken. Hij gebruikt drugs en alcohol om zijn gedachtes stil te zetten, maar zijn gedachtes verschuiven toch af en toe naar Eva. Het verhaal heeft hierdoor een wrang laagje, want je weet als lezer wat Antonio fout gedaan heeft.

De pijn van Eva

Eva is voor de rest van haar leven getekend. Ze wordt steeds afstandelijker en zelfs vijandig naar mannen toe. Ze had altijd een goede band met haar vader, maar ook hij kan niets meer goed doen in haar ogen. Dat maakt de leegte in haar alleen maar groter. Ze weet dat als ze haar geheim uitspreekt de dynamiek in hun vriendenkring volledig zal veranderen. Dit ongemak weet de auteur goed te beschrijven. Het wordt pas echt schurend als iedereen elkaar in het derde deel weer tegenkomt op de berg en iedereen doet alsof het gewoon weer een leuke zomer wordt.

Wat ik zo goed vond was dat de personages echt herkenbare mensen zijn. Ze zouden zomaar ook bij jou in een vakantieoord kunnen zitten of in jouw vriendengroep. De auteur deed voor dit onderwerp veel research over consentoverschrijding en ontdekte dat een derde van de mannen ‘ja’ antwoordde op de vraag: “ben je weleens doorgegaan terwijl je niet zeker wist of je consent had?” In ‘Tijgerstrepen’ krijg je als lezer mee hoeveel impact zo’n consentoverschrijding kan hebben en dat bleef nog wel even rondzingen in mijn hoofd toen ik het boek uit had.