25 september 2024

De vroedvrouw van de Groenburgwal van Jeanine de Vries

Een historische roman die zich afspeelt in de zeventiende eeuw in Amsterdam. Dat wekt meteen mijn interesse! ‘De vroedvrouw van de Groenburgwal’ stond dan ook hoog op mijn lijst.

Eefje is een jonge Amsterdamse vrouw en heeft maar één doel: vroedvrouw worden! Maar eerst moet ze haar examen halen bij de geleerde Frederik Ruys. Haar moeder heeft er helaas voor gezorgd dat dit voorlopig niet kan, want Eefje moet geld verdienen in het hoerhuis. Eefje kan haar droom niet loslaten en leert dankzij de zwarte Bebé meer over het vak.

Een wrange tijd

Het wordt steeds lastiger om in aanmerking te komen voor het examen. Het is een woelige tijd en haar werk in het hoerhuis maakt het er niet beter op. Daarnaast is het de regel dat een vrouw getrouwd moet zijn voordat ze het examen mag afleggen en dan is er nog een torenhoge schuld die ook afbetaald moet worden. Haar droomberoep lijkt steeds verder weg te drijven, maar ze laat het niet los. Nog steeds doet Eefje bevallingen, soms met hulp van Bebé en met haar krijgt ze een bijzondere vriendschap. Eefje mag ook meelopen met Lysbeth Jans.

Maar het leven is wrang en Eefje krijgt tegenslag na tegenslag. Ze is de vaste haalhoer voor de vriendelijke Johannes, maar door hem is ze nooit helemaal vrij en wordt ze gedwongen om te liegen. Bij Ruys en zijn lessen fleurt ze op. Ruys weet veel over het menselijk lichaam en over bevallingen en hij rekent af met bakerpraatjes. Maar het is nog knap lastig om deze nieuwe theorie in de praktijk te brengen.

Rennend door Amsterdam

‘De vroedvrouw van de Groenburgwal’ speelt zich af rond de Zeedijk. Het gebied wordt levensecht beschreven en samen met Eefje ren je ’s nachts door de straten op weg naar een bevalling. Het is interessant om mee te kijken met de bevallingen, want ook al werkte Eefje volgens de nieuwe theorieën van Ruys, het blijft nog steeds de zeventiende eeuw. Jeanine de Vries nam mij als lezer aan de hand mee door het oude Amsterdam en schuwt heftige passages niet.

In dit verhaal zit ook veel manipulatie en bedrog. De mensen waren niet altijd aardig voor elkaar, maar als ze er zelf beter van konden worden, dan deden ze alsof ze dat wel waren. Lysbeth en Bebé vond ik het meest oprecht, ze zijn puur en zijn echt bezorgd om Eefje. Eefje zelf is ook niet altijd eerlijk, maar toch had ik wel begrip en sympathie voor haar en ik bewonderde haar zelfverzekerdheid. ‘De vroedvrouw van de Groenburgwal’ is een wrang verhaal dat wordt gedragen door sterke vrouwelijke personages.

Er zijn veel vormen van liefde, denk je niet?