14 oktober 2016

Herinneringen aan de Gremlins dankzij Netflix

Ik kreeg een nieuwsbrief van Netflix met een lijstje van films en series die onlangs toegevoegd waren. Ik zag Gremlins staan en dat riep herinneringen op. Het is een creepy kerstfilm, maar goed, hij stond al op Netflix en ik klikte ‘m uit nieuwsgierigheid aan. Wel bij daglicht overigens, zo ben ik dan weer wel…

De laatste keren dat ik deze film zag was ik een stuk jonger (en banger), waar andere kijkers deze films als komedie bestempelen, lag ik er ’s nachts wakker van. Ik vind het nog steeds horrorachtig en de film heeft vooral in de eerste helft een bijzondere beladen spanningslaag.

Vergeet die drie regel nou niet…

Gremlins speelt zich af in een fictief stadje: Kingston Falls. Maar de film begint in een schimmig straatje in Chinatown New York. Randall Peltzer zoekt een kerstcadeau voor zijn zoon Billy en probeert ietwat wanhopig zijn uitvindingen aan de man te brengen. Hij begint de film met de mededeling dat hij een verhaal te vertellen heeft. In een duister Chinees winkeltje ontmoet hij Mr Wong. Hij maakt er ook kennis met de Mogwai, een pluizig wezentje wat erg mooi kan zingen. Randall geeft aan dat hij de Mogwai wil kopen, maar dat mag niet van Mr Wong. Zijn zoon besluit op eigen hand de Mogwai stiekem te verkopen aan Randall en geeft hem de drie -o zo bekende- regels mee: buiten fel licht houden, geen aanraking met water en beslist niet voeden na middernacht.

Billy is dolblij met zijn kerstcadeau en luistert  aandachtig naar zijn vader die de regels aan hem doorgeeft. De Mogwai krijgt de naam Gizmo. Billy vergeet al snel regel 1 en Gizmo valt ondersteboven van tafel als hij een flits van fel licht in zijn ogen krijgt. Als Billy’s vriend Pete langskomt en per ongeluk water morst over Gizmo begint hij zich te vermenigvuldigen. Vijf andere Mogwai’s zitten op het bureau en Gizmo kijkt angstig en schudt treurig zijn kopje. Billy’s vader niet, die ziet hierin een kans om rijk te worden met dit nieuwe huisdier omdat het zo snel en gemakkelijk kan vermenigvuldigen.

De andere Mogwai’s zijn niet zo lief als Gizmo en zijn heel manipulerend. Ze krijgen dan ook voor elkaar dat ze gevoerd worden na middernacht, met alle gevolgen van dien, want het was niet voor niets de belangrijkste regel van de drie. De volgende dag staan er dan ook vijf slijmerige cocons op Billy’s zolder. Na een tijdje komen deze cocons uit en zijn de Mogwai’s verpopt tot gemene Gremlins. Als later Stripe, de leider, van de Gremlins in het zwembad valt, begint hij zich onmiddellijk te vermenigvuldigen tot een leger van Gremlins en zij gaan vervolgens los in het stadje… Het is aan Billy om zijn familie en zijn woonplaats veilig te stellen.

Engste scène

De meeste spanning zit voor mij in de scene met Lynn Peltzer (de moeder) die alleen thuis is en gingerbreadmannetjes versiert en boven gerommel hoort. We weten wat het is, maar Lynn nog niet. Als ze na haar bevindingen op zolder terug naar beneden wil gaan, begint de platenspeler (ja 1984 hé) de kerstsong: Do you hear what I hear… te spelen. En dat is echt zo’n kippenvel-momentje! Op de platenspeler staan ook klauw-afdrukken. Je weet dus dat de Gremlins in huis zitten, maar net als Lynn, weet je niet waar ze zijn. Dit stukje vond ik als kind zo eng en zelfs nu voelde ik weer even die spanning van toen terug. Ook vind ik de schimmige beginscene in Chinatown al heel grimmig en onheilspellend overkomen…

De film is uit 1984, dat is ook te zien, maar dat heeft ook zijn charme. Het speelt zich af rond kerst en er ligt sneeuw en ook dat heeft zijn charme. Er zijn scenes bij die inderdaad komisch zijn, zoals het stuk in de kroeg en in de bioscoop als alle Gremlins meezingen met de dwergen van Snow White.

Er is ook een boek van de Gremlins. George Gipe schreef na aanleiding van de film een boek met als titel Gremlins. In het boek gaat hij verder in op de Mogwai en in het boek schrijft hij ook vanuit het perspectief van Gizmo en Gremlin-leider Stripe. De film staat op Netflix momenteel, dus mocht je nieuwsgierig zijn, dan kan je de film daar meteen kijken. Als je trouwens op Google zoekt naar achtergrondinformatie over deze film, dan kom je interessante dingen te weten, zoals hoe de poppen gemaakt zijn, dat het originele script veel luguberder was en dat er in de film diverse grapjes verstopt zijn door de makers.

Kennen jullie deze film nog van vroeger, of heb je deze film laatst ook gezien? Let me know, ben vooral benieuwd naar jullie herinneringen aan deze film.