23 februari 2025

Mailen met Tine Bergen

De Vlaamse Tine Bergen schrijft in allerlei genres, maar ik denk dat wij haar hier in Nederland vooral kennen van de thrillers! ‘Vissen praten niet’ was haar thrillerdebuut.

Hoe kijkt Tine Bergen terug op dit debuut in de thrillerwereld? Waar is momenteel mee bezig en waar haalt ze de inspiratie vandaan? Ik vroeg of het lastig is om de weg naar de Nederlandse lezer te vinden en ik was benieuwd over welk onderwerp ze graag zou willen schrijven. In het interview deelt Tine ook iets over een bankje op haar kantoor…

Je schrijft veel en divers, waar ben je op dit moment mee bezig?

Ik ben graag met verschillende zaken tegelijk bezig. Ik werk aan een nieuw YA-boek dat zich afspeelt vlak na de Tweede Wereldoorlog. Ik schrijf zelden historische boeken, maar dit was een verhaal dat ‘trok’. Ik denk na over een prentenboek waarvan ik heel erg hoop dat het er komt, gewoon omdat het me zo fijn lijkt om dat een keer te kunnen doen.

Ik schrijf omdat ik heel erg geloof dat verhalen en woorden voor mensen kunnen zorgen. Ik werk op dit moment ook aan een non-fictie boek daarover. Een heel klein, fijn boekje dat voor mensen wil zorgen met woorden. En er zijn ook plannen voor een nieuwe roman, die dit keer echt zou focussen op een liefdesverhaal. Want doe je de zaken uit liefde of voor liefde?

Hoe kijk je terug op jouw thrillerdebuut ‘Vissen praten niet’?

‘Vissen praten niet’ gaat altijd een heel bijzonder plekje hebben op mijn boekenplank. Het verhaal was zo fijn om te schrijven! Ik hoop altijd dat een boek zaken kan doen bewegen, maar dit boek heeft dat voor mij ook echt gedaan. Ik ben met mensen aan zee gaan wandelen, er waren pralines speciaal voor het boek gemaakt, er was een miniconcert in de duinen … Dat het dan ook nog over zomer en zee gaat, twee van mijn favorieten, maakt helemaal dat ik dat boek altijd ga blijven koesteren.

Waar haal jij inspiratie uit?

Ik verzamel straffe zinnen. Ik heb een bankje in mijn kantoor staan waarop ik ze letterlijk neerschrijf. Ik trek ook veel foto’s van quotes met ‘weerhaakjes.’ Om dezelfde reden luister ik graag gesprekken af op bijvoorbeeld de trein of zit ik graag op een bankje mensen te kijken. Waarom mensen doen wat ze doen, dat blijf ik bijzonder boeiend vinden.

Je schrijft in verschillende genres, beslis je eerst welk genre het wordt, of gaat zoiets vanzelf?

Ik kies voor het verhaal en daaruit volgt al de rest, ook het genre. Ik vertrek bij zo ongeveer al mijn beslissingen vanuit het verhaal. Welke keuze levert het beste verhaal, welke keuze dient het verhaal dat ik nu wil vertellen het best?

Is het lastig om als Vlaamse auteur de weg naar de Nederlandse lezer te vinden?

Het is minder evident. Nederlanders zijn geen Vlamingen en dat toont zich ook in de boekenmarkt. Misschien heeft het ook een stukje met de Vlaamse aard te maken. Nederlanders zijn ondernemender, Vlamingen hebben volgens mij sneller de neiging van te denken ‘we zullen maar niet te hard opvallen’. Dat helpt niet als je een verhaal in de wereld wil zetten.

Over welk onderwerp zou je graag een psychologische thriller willen schrijven?

Twee jaar geleden waren we op vakantie in Wales. Ik vond het daar zalig. Die kust, die natuur! Toen we vertrokken, zag ik in gedachten een lijk in de hot tub drijven. Daar ga ik toch nog eens iets mee moeten doen.

Dank je wel Tine

Leuk dat we even mee mochten kijken in jouw schrijversbestaan! Ik ben benieuwd naar het YA-boek waar je nu mee bezig bent. Volgende week mail ik met Bregje Rebergen