18 september 2020

The Friday Five: Boekgerelateerde bekentenissen (onpopulaire meningen)

Ik ben aangehaakt bij ‘The Friday Five’, een initiatief van Joost. Elke week wordt er een boekgerelateerde vraag gesteld, waarbij je een lijstje van vijf antwoorden geeft. Het is een terugkerende rubriek op vrijdag waar meerdere bloggers aan meedoen. Bij Joost zelf kun je informatie opvragen over dit initiatief en jezelf aanmelden. (klik)

Deze week gaan we het hebben over vijf boekgerelateerde bekentenissen en dan met name onpopulaire meningen. Ik heb er wel een paar, dus het is tijd om vandaag met de billen bloot te gaan op mijn blog.

I love digital!

Ik hou van digitaal lezen! Ebooks rules! Daarom investeer ik om de paar jaar in een goede e-reader en ik ben lid van Kobo Plus. Ik verkies het digitale boek boven het fysieke boek… En ja, ik snuffel nog steeds in boekhandels, of ik scrol online op webshops. Ik vind ebooks zo veel fijner lezen, de leeservaring is echt niet minder dan met een fysiek boek.

Ik maak ezelsoren, markeringen en notities. Naast Kobo Plus koop ik ook losse ebooks, maar die koop ik altijd via Libris. Ik heb in mijn boekhandel gevraagd of inderdaad die inkomsten ook echt naar hun gaan en dit blijkt echt zo te zijn.

Soms moet je een “rotboek” gewoon lezen

“Lezen moet leuk zijn en blijven” hoor ik vaak. Groot gelijk als jij dat vindt. Ik vind het nog leuker om mezelf te ontwikkelen en om mijn horizon te verbreden en daar horen “rotboeken” bij… Boeken waarvan je bang wordt (omdat ze 1000 pagina’s hebben). Boeken die heel ingewikkeld zijn. Boeken die totaal niet mijn genre zijn. Toch lees ik ze af en toe. Ik zwoeg en zucht en klaag dan. Maar daarna voel ik me euforisch! Soms opent het deuren naar nieuwe genres en schrijvers. Soms is het heel erg duidelijk dat bepaalde boeken en auteurs gewoon niks voor mij zijn.

Door af en toe een “rotboek” te lezen leer je jouw eigen smaak nog beter kennen. Je leert je favoriete genres en auteurs nog meer waarderen. Want, wat lezen ze lekker weg na zo’n “rotboek”… Maar je proeft ook van nieuwe smaken… Net zoals bij een ijssalon. Dat gekke ijsje… wat uiteindelijk heel lekker blijkt te zijn. Of niet… maar des te meer geniet je daarna van je favoriete chocolade ijs. Het grootste “rotboek” dat ik ooit las: ‘Oorlog en vrede’ van Tolstoj.

Ik hou niet van thee

Ik hou niet van thee! Zo, ik heb het gezegd! Ik drink het alleen als ik ziek ben en dan nog verlang ik naar koffie. Ik ben een koffiemens. Op Instagram lijk ik bijna de enige te zijn. Books and tea… Theekopjes en boeken. Daar zit ik dan tussen met mijn koffiemok zwarte koffie met een klontje suiker haha. Ik start met mijn e-reader dan op en dan schenk ik ondertussen koffie in. Ik heb geen Senseo, ik maak filterkoffie. Ik ben trouwens ook fan van oploskoffie. Schijn ik ook één van de weinige in te zijn haha.

In de bios neem ik zelden fris, ik kies altijd voor een cappuccino. Ik hou ook van aparte koffies, zoals met karamelsiroop, slagroom en kletskoppen. Maar dat neem ik eigenlijk heel zelden, dus als ik dat neem, dan is echt een verwennerij voor mezelf.

Je mag alles vragen

Ik zeg altijd: ‘je mag alles vragen, want nee heb je en ja kun je krijgen.’ Ik durf ook alles te vragen. Ik vraag rustig zelf recensie-boeken aan. Ik vraag ergens advies over, ik vraag of ik iets mag zien, ik vraag of ik iets mag weten. Kortom: vragen brengt je verder!

Ik vind het niet brutaal, wel assertief. Vragen durven stellen kan nieuwe deuren openen. Met vragen stellen bouw je zelfvertrouwen op. Met vragen stellen laat je jezelf horen. Laat je door niemand vertellen dat “kindjes die vragen, worden overgeslagen”. Je kan namelijk op een positieve en nette manier alles vragen, mits je ook op een positieve en nette manier reageert als het antwoord niet komt of niet naar je zin is.

Ik hou niet van ya-fantasy

Vrijwel al mijn collega-bloggers zijn er dol op, maar ik niet. Ik lees het af en toe wel, maar ik ben altijd blij als zo’n boek uit is. Ik lees altijd heel geïnteresseerd de leeservaringen van de ya-bloggers. Als ik dan lees hoeveel plezier ze ermee hebben, dan benijd ik dat gevoel wel. Ik voel dat dan niet. Ik heb dat gevoel wel bij literaire romans en psychologische thrillers, maar niet bij ya-fantasy.

Ik vind het wel tof dat dit genre bestaat en zoveel (jonge) lezers aan het lezen krijgt. Maar goed, ik voel dus niet die euforie die ya-lezers voelen als er eindelijk een vervolgdeel verschijnt in een ya-serie.

Heb je ook meegedaan aan de The Friday Five deze week?

Zo ja, laat dan een reactie achter hieronder, dan kunnen de lezers van mijn blog doorklikken naar jouw blog. Doe je wekelijks mee, laat dat ook even weten, dan zet ik de volgende keer jouw naam en een link naar jouw blog hier gelijk in de blogpost van The Friday Five.

  1. Joost van Nerdygeekyfanboy (klik)
  2. Patricia van Donder Design (klik)
  3. Eline van Eline Books (klik)
  4. Conny van Connies Boeken (klik)
  5. Kwante van Kwante in Wonderland (klik)
  6. Nienke van BookSomeTea (klik)
  7. Nora van Geekish (klik)

4 reacties

Geef hier je reactie

Wellicht ook interessant voor je: