13 juni 2015

Thrillerherinnering #13 het was maar een kwestie van tijd…

Yep, de titel heeft het al een beetje verraden. ‘Een kwestie van tijd’ van de dames Tupla M. is vandaag aan de beurt. Toen was het nog Tupla Mourits. Ik kwam hun thriller tegen in het Boekmagazine en later leende ik dit boek in de bieb.

De bieb? Jazeker, ik ben een ooit een klein jaartje lid geweest van de bieb, ik kwam er niet zo heel vaak hoor… In 2008 kroop ik met dit boek buiten in de zon. Ik las het in een dag of vier uit en liet het daarna weer in de brievenbus van de bieb glijden.Het verhaal kabbelde rustig voort, spanning was ver te zoeken, maar ik vond de schrijfstijl prachtig!

De dames achter Tupla M. geven de hoofdpersonen vaak een originele naam. Ook in ‘Een kwestie van tijd’. Hjordis, (Jur) komt thuis en ziet dat er is ingebroken en de muren van de kinderkamer zijn beklad zijn met dreigende teksten. Samen met haar dochtertje Puck vlucht ze weg naar het platteland. Ze wil niet gevonden worden door haar man Camiel. Als ze blijft, dan zal haar man en zijn vrienden hun leven in gevaar brengen en Jur kiest nu voor zichzelf en Puck.

Ze begint een nieuw leven op het platteland. Tussen de weilanden en de boerderijen probeert ze alles te vergeten, maar dat gaat niet zo makkelijk. Er loert iemand met een verrekijker en iemand komt in haar schuur. Toch probeert ze te relativeren en zich te richten op de toekomst, maar dan voltrekt zich een drama. De titel spreekt al voor zich: Het was allemaal een kwestie van tijd… Want vluchten helpt niet altijd.

Ik weet nog dat ik vond dat dit boek zeer weinig spanning had, maar tegelijkertijd genoot ik van de schrijfstijl! De mooie zinnen, de filmische beelden van het eenzame platteland. Elke keer pakte ik het boek weer op omdat ik meeleefde met Jur en Puck.  ‘Een kwestie van tijd’ was een dik boek, maar ik verveelde me geen moment. Grappig detail, ik bleef nadien altijd uit gewoonte ‘de dames Tupla’ zeggen als ik schreef over hun boeken.