20 augustus 2011

Waarom ik geen recensies, maar leeservaringen schrijf…

waarom ik leeservaringen schrijf

Op mijn vorige blog schreef ik korte recensies. Objectief en zo realistisch mogelijk. Het jeukte, want ik kon eigenlijk heel weinig van mezelf erin kwijt. Ik wilde zo graag vertellen hoe ik het lezen had ervaren. Dat de zon scheen, of het stormde, hoe ik me voelde…. Lag ik in bed of las ik juist in de tuin? En ik wilde vooral vertellen wat ik leuk vond of juist niet leuk aan een boek.

Maar een recensie hoort nu eenmaal objectief te zijn. Als je de nadruk wilt leggen op je persoonlijke beleving wordt het een subjectieve beschrijving en dat wordt ook wel een ‘lezersreactie’ genoemd.

Nou vind ik dat persoonlijk nogal goedkoop klinken, alsof het geen waarde heeft. Terwijl het in mijn ogen juist wel waarde heeft. En dus bedacht ik de term: leeservaring!

Want het is toch mijn ervaring? Mijn eigen leeservaring. Ik vind het heerlijk om op die manier over de boeken te schrijven die ik lees. En ik ben nu misschien een stuk minder professioneel, maar mijn leeservaringen zijn wel oprechter geworden. Ik kan er nu meer van mezelf instoppen.

Bij recensies heb ik wel eens het gevoel dat er echt naar fouten wordt gezocht, of dat het zo zuur mogelijk moet zijn. En persoonlijk denk ik dat een aantal zure recensenten gewoon niet toe willen geven dat sommige vrouwenthrillers/chicklits best goed zijn. Want ja, ook een zure recensent moet eenmaal zijn zure reputatie hoog houden…

Maar gek genoeg werpen die persoonlijke leeservaringen wel vruchten af! Op mijn oude blog had ik na 2 jaar zo’n 20 volgers bij elkaar gesprokkeld. Op Leesdame heb ik momenteel 19 volgers en één anonieme volger en ik ben nog maar een maand of 3 aan de gang.

En dat is toch niet zo heel slecht…

2 reacties

  • 21 augustus, 2011 om 10:53
    claar

    Ik deel je mening, ik ervaar zelf ook dat ik meer dan eens de behoefte heb om mijn eigen persoonlijke beleving te beschrijven. Nu schrijf ik altijd al vanuit mijzelf en ben eigenlijk hierin gegroeid juist in het beschrijven van een objectieve manier maar wil toch niet dat typische wat mij persoonlijk zo geraakt heeft uitsluiten, ik heb dat eigenlijk ook nooit gedaan. In feite maakt het me ook niet uit hoe anderen erover denken, terwijl ik het heel leuk vind om positieve reacties te krijgen over mijn geschreven stukjes, och, ’t is een ‘uit de hand gelopen’ hobby waarover ik wel nog steeds loop te broeden hoe ik er geld van maken. Want ik weet 100% zeker dat mijn reacties wel extra verkoop tot gevolg hebben van een bepaald boek. Ik schrijf, het is mijn tijd, vaak boek gekocht en de auteurs/uitgevers leunen lachend achterover in hun stoel als ze op de laptop al die reacties door ‘leken’ lezen over hun boeken….



  • 24 augustus, 2011 om 19:09
    Evelien van Steenis

    Leeservaring klinkt ook veel prettiger dan ‘recensie’.



Geef hier je reactie

Wellicht ook interessant voor je: