8 april 2017
Beauty and the Beast
Een jaar of vijf geleden kocht ik in een vlaag van jeugdsentiment de dvd van Belle en het Beest. Voor dit verhaal heb ik altijd al een zwak gehad. Nu is er dan de live-action remake! Ik ging naar de bios en ik vond de film prachtig!
Het beest was ooit een knappe prins, maar een tovenares betoverde hem tot een beest en niet alleen hem… Zijn bedienden werden in levende voorwerpen veranderd. Alleen als het beest kon leren om van iemand te houden én die persoon zou ook van hem houden, dan zou de vloek worden verbroken.
In een typisch Frans dorpje woont Belle met haar vader. Zij zijn nogal anders dan de rest van de dorpsbewoners. Belle is belezen en intelligent. Alleen Gaston -die vooral verliefd is op zichzelf- lijkt wel een oogje op Belle te hebben. Hij wil haar en zal haar krijgen ook. Zij wil hem duidelijk niet!
Belle is bezorgt als het paard van haar vader terugkomt zonder haar vader. Ze gaat hem zoeken en vindt haar vader terug in het kasteel van het beest. Het beest heeft hem gevangen genomen na het stelen van een roos. Ze besluit de plek van haar vader in te nemen. Het beest stemt toe. De bedienden in het kasteel krijgen hoop… Want als Belle van het beest leert te houden, voordat het laatste rozenblaadje is gevallen, dan is de vloek verbroken. Maar dat gaat allemaal niet zo makkelijk als het lijkt…
In deze live-action versie volgen we grotendeels de Disney klassieker, toch heeft deze versie meer verdieping en gevoel. Het beest lijkt eerst nog een monster, maar naarmate de film vordert krijgt hij een zachtaardiger uiterlijk. De levende voorwerpen als bedienden zijn komisch, maar je voelt tegelijkertijd ook hun angst en en hun hoop op een goede afloop. Wat ik erg mooi vond, was hun toewijding en respect naar het beest toe. Ze verklaren zijn gedrag aan Belle. Op het eind proberen ze het kasteel en het beest te verdedigen voor de aanval van de dorpsbewoners. Die onvoorwaardelijke vriendschap naar het beest toe vond ik gevoelig en mooi.
Overwinning, hoop, geloof, liefde en respect… het komt voorbij in deze verfilming en ik was er stil van! Toen de film was afgelopen, wou ik het liefst blijven zitten en de film nog een keer zien. In sommige recensies staat dat de magie in deze live-action versie niet aanwezig is, maar ik ben het daar volledig niet mee eens! Er zat wél magie in deze film. De magie van geloof en hoop. En ik vond dat prachtig overkomen op het witte doek!
2 reacties
30 mei, 2017 om 18:10
lauradenktIk vond hem ook heel goed! Ik keek erna de animatie weer en die viel zelfs een beetje tegen (inderdaad, omdat je de verdieping hebt in deze film en het met echte mensen is)
31 mei, 2017 om 19:37
LeesdameIk krijg door jouw reactie zin om de film nóg een keer te zien 🙂
Wellicht ook interessant voor je:
Lees meer in de rubriek: filmrecensie