26 februari 2021

Bult van Marieke De Maré

Vorig jaar debuteerde de Vlaamse Marieke De Maré met ‘Bult’. Ik kwam dit boek tegen op de Libris Groslijst en vond het boek terug op Kobo Plus. Meteen na de eerste zin was ik al in de ban van deze poëtisch mooie roman!

Drie mensen wonen op een bult, een kleine heuvel. Een oude vrouw, een jonge vrouw en een lange man. De vrouwen wonen naast elkaar, de lange man aan de overkant. Ze doen op het eerste gezicht doodnormale dingen, zoals de haag knippen, samen koffiedrinken en taart eten en met de hond wandelen.

Drie mensen, één heuvel

De personages hebben geen namen. De oude vrouw bakt graag taarten en heeft een bijzondere knikkerverzameling. Soms draagt ze een bijzonder exemplaar een hele dag in haar schort. De oude vrouw praat vaak over de dood. De jonge vrouw klom vaak, ze zat bij een klimclub, later werd ze de mascotte van de club. Dan draagt ze een wit berenpak. Daarnaast houdt de jonge vrouw van boetseren en bestudeert ze de sterrenhemel.

De lange slanke man heeft een nachtvlinderhond, waarmee hij vaak gaat wandelen. Deze hond was eerst van zijn moeder, maar zij is overleden. Hij biedt de jonge vrouw jasmijnthee aan. Hij praat dan over de dood van zijn moeder. De lange slanke man is kunstenaar. Soms komen er mensen langs op de bult. Bijvoorbeeld de tuinman, of de onhebbelijke zus van de jonge vrouw met haar lichtgevende kinderen. Wederom staat de dood bij hun centraal, want de onhebbelijke zus heeft een dierencrematorium.

Gewoonweg schitterend

‘Bult’ is een vrij korte roman, maar ik heb er redelijk lang over gedaan. Na een paar bladzijdes lezen legde ik steeds mijn e-reader opzij om de tekst te laten bezinken. Marieke De Maré schrijft poëtisch en melancholisch. Maar zeker ook humoristisch en dat allemaal perfect gedoseerd. Dan glimlach je en even later slik je weer een brok weg.

De bewoners gaan liefdevol met elkaar om. Eerst twijfelde ik daar nog daarover, vanwege de haag die werd geplant aan het begin van het boek, maar ook dat ging heel gemoedelijk. De antwoorden van de oude vrouw vond ik heel treffend. Zo zegt de jonge vrouw op een dag: “Er is iets waarover ik niet kan spreken“. De oude vrouw antwoord dan rustig met: “Zwijg dan“. Zo simpel, maar zo raak.

‘Bult’ is een prachtig debuut! Het is gewoonweg schitterend!