8 augustus 2021

Café Zon & Zee van Jenny Colgan

Jenny Colgan spreekt haar lezers persoonlijk toe voordat ze begint aan ‘Café Zon & Zee’. Mijn haar zit leuk zegt ze. Toevallig heb ik dan ook net een nieuw model laten knippen haha.

Flora McKenzie woont in Londen, maar moet voor haar werk terug naar het eiland waar ze is opgegroeid: Mure. Daar aangekomen wordt ze geconfronteerd met haar drukke familie, recepten uit het verleden en nog altijd de ons kent ons sfeer van het eiland. Flora probeert haar werk te doen, maar alles krijgt een onverwachte wending als Flora een pop-uprestaurant aan de kust opent.

Op het eiland Mure

Het Schotse eiland Mure (fictief) is een prachtig eiland met een eindeloos strand en mooie rotspartijen. Jenny Colgan omschrijft dit zo goed, dat je niet kunt geloven dat het eiland speciaal verzonnen is voor deze serie. Flora is ooit bewust weggegaan van dit eiland, hier had ze zo haar redenen voor, later in het boek wordt ook duidelijk waarom. Voor haar werk moet ze nu terug. De vraag is of ze nu blijft, of later weer terug gaat naar Londen.

Ze behartigt een zaak voor de rijke Colton Rogers, hij wil niet dat er windmolenpark voor zijn hotel gebouwd wordt. Flora’s werkgever Joël komt zich ook hoogstpersoonlijk bemoeien met deze zaak op het eiland. Maar al gauw wordt duidelijk dat er een bepaalde chemie tussen Joël en Flora aanwezig is.

Knusse boeken

Flora kan erg goed koken, dit zit in de familie, want de meeste recepten haalt ze uit het kookschrift van haar overleden moeder. Maar broer Fintan blijkt ook zijn culinaire talenten te hebben en daardoor wekt hij de interesse van Colton Rogers. Op het eiland gebeurd ondertussen ook van alles, zo is er een traditioneel feest, er is een heftig noodweer en er spoelt een walvis aan. Verder is er ook veel roddel en achterklap.

De stijl van Jenny Colgan is knus, zoals eigenlijk al haar boeken. Je leert alle personages goed kennen en je bent echt op visite in hun leven. Wat me wel opvalt in haar boeken is de lange opbouw. Ook bij ‘Café Zon & Zee’ is dit het geval. Het duurt gewoon eventjes voordat het verhaal echt op gang komt.

Kenmerkend voor de stijl van Colgan is ook dat ze heel veel uitlegt en verklapt. Wat bijvoorbeeld de personages denken en wat ze hebben gedaan. Er valt wat dat betreft weinig te ontdekken, want het wordt allemaal op een presenteerblaadje aangeboden. Maar het leest heel lekker weg, dat in ieder geval wel!