18 juli 2015

De reünie op het witte doek

Na lang wachten was het eindelijk de dag dat ik ‘De reünie’ op het witte doek kon bewonderen. Daar keek ik oprecht naar uit, omdat ‘De reünie’ één van de eerste thrillers was die ik ooit las en omdat het mijn favoriete thriller van Simone van der Vlugt is.

De filmtrailer vond ik op het eerste gezicht nogal chaotisch overkomen, dus ergens was ik een beetje bang dat de film ook chaotisch zou zijn, maar zo blanco mogelijk qua verwachtingen ging ik naar de bios. Een goede zet van me, want de film viel me absoluut niet tegen! De sfeer uit het boek was voor mijn gevoel erg goed overgenomen!

‘De reünie’ gaat over Sabine, die weer terugkomt op haar werk na maanden lang thuis zitten met een burn-out. Erg hartelijk wordt ze niet ontvangen, maar gelukkig is daar Olaf, de jongen die ze ook van vroeger kent en hij werkt nu bij haar in hetzelfde bedrijf. Hij flirt en Sabine voelt zich er lekker bij.

Tijdens haar schooltijd was Sabine bevriend met Isabel. Heel dik bevriend, maar plotseling waren ze vijanden en werd Sabine gepest. Isabel verdween op een dag spoorloos en werd nooit meer gevonden. Bij Sabine komen steeds meer flarden van herinneringen terug in haar hoofd. Sabine wil deze herinneringen uitzoeken, maar daar is niet iedereen even blij mee…

Er zijn wat kleine verschillen met het boek. Zo speelt de film zich af in Bloemendaal en het boek in Den Helder. Maar echt een punt vond ik dat niet. De sfeer van het druilerige strand past erg goed bij het verhaal. De grote standbeelden op het strand, de duinen op een bewolkte dag, maar ook het stadse leven in Amsterdam… het draagt allemaal goed bij aan de sfeer van het verhaal. In het begin moest ik wennen aan de flashbacks naar de jaren ’90. Maar die zijn zo treffend neergezet en samen met de beelden en de muziek gaf het mij ook een gevoel van jeugdsentiment.

Op sommige momenten vond ik de film meer een young adult thriller, omdat de verhaallijn rond de jonge Sabine ook een groot deel van de film beslaat. Dus ook deze doelgroep zal zich zeker niet vervelen bij deze film! Het viel me ook op dat Daan Schuurmans erg genoot van zijn rol als Olaf. Hij leek weer helemaal in zijn sas om zijn “Anton Noordermeer” trekken opnieuw te laten zien aan het publiek. Een rol die hem best goed staat ook. Thekla… tja… die is gewoon precies Sabine zoals ik vroeger al in mijn hoofd had zitten!

Het thrillergehalte vond ik meevallen, al voelde ik wel duidelijk een onderhuidse spanning. Misschien omdat ik het boek gelezen had pikte ik de onderliggende lading al snel op, maar of mensen dit ook oppakken als ze het boek (nog) niet kennen is de vraag. Ik ben daar best nieuwsgierig naar, dus laat het me weten in de comments als je niet tot de lezers van dit boek hoort, maar wel tot de kijkers van de film: is de film spannend genoeg als je het boek niet hebt gelezen?

3 reacties

  • 19 juli, 2015 om 02:08
    Marly zegt:

    Om maar meteen antwoord te geven op je laatste vraag: JA! Ik vond de film vanaf het allereerste moment al spannend. Natuurlijk draagt daar de muziek ook erg aan bij. Ik heb het boek liggen en ik wilde het eigenlijk graag lezem voor de film, maar dat is helaas niet gelukt. Maar nu wil ik het boek heel graag lezen! Ik leg hem meteen bovenop de stapel!


  • 27 juli, 2015 om 23:05
    Rowan zegt:

    Deze film lijkt me echt gaaf. Ik moet het boek alleen nog lezen! Binnenkort toch maar eens doen dan, want ik hoor van vele mensen dat dit een heel spannend verhaal is.


    • 31 juli, 2015 om 19:02
      Leesdame zegt:

      Klopt, ik vond ook dat de soberheid uit het boek heel goed gevangen was in de film 🙂


      Leesdame
      Beantwoorden

Geef hier je reactie

Wellicht ook interessant voor je: