11 augustus 2016

De toeschouwers van Hilde Vandermeeren

Na een leesdip die bleef nadruppelen moest ik aan de slag. Gelukkig begon ook de Oh My Bookathon, dus besloot ik ervoor te gaan: een thriller van Hilde Vandermeeren. Een regenachtige (en koude) dag gaf me alle tijd om dit boek lekker uit te lezen.

In ‘De toeschouwers’ reizen we naar een Vlaams internaat. Er worden veel personages opgevoerd, maar Marion heeft min of meer de hoofdrol. Vriendin Dana vraagt Marion of ze een paar weekendjes op haar dochter Chavi wil passen, een lief en onzeker meisje, die ook naar het internaat gaat.

Marion brengt Chavi naar het internaat en besluit na een korte blik dat ze solliciteert tot een baan als opvoedster. Merkwaardig, want Marion is juist heel afstandelijk en kan dan ook vaak bot uit de hoek komen. Later blijkt dat Marion al eerder ervaring heeft opgedaan als opvoedster. Gaandeweg wordt duidelijk waarom Marion zo stel op sprong reageert op deze vacature.

Het internaat is een elite school. De directeur is trots op zijn internaat en wil alles in goede banen leiden. Maar dan slaat het noodlot toe: een schilder wordt vermoord in de lerarenkamer. Binnen de kortste keren staat de school op zijn kop. Recherche is bijna dagelijks aanwezig en er zijn diverse verdachten.

Er zijn nogal wat personages die gevolgd worden. De rechercheur, die binnenkort gaat trouwen. Chavi en haar ervaringen op het internaat. De oudere leerlingen zoals de Isabeau en Camille. Leerkrachten en opvoeders en ook nog eens een hele vreemde man die nogal misselijkmakende plannen heeft. Wat weer leidt naar een van de personeelsleden in het jongens-internaat.

Daarnaast is er nog een verhaallijn die zich jaren geleden afspeelt in de zogenaamde vlindertuin. Het blijft lang gissen wie deze meisjes zijn. Het duurde even voor ik door had wie wie was, want er wordt snel geschakeld tussen de vele personages. In het begin vond ik het boek dan ook vrij verwarrend. Wie waar werkt, wie in welke klas op school zit. Wie voor de klas staat, wie opvoeder is (opvoeder is een begeleider bij het intern verblijf op het internaat) en waarom Marion zo achterdochtig doet. Ik moest er duidelijk even inkomen.

Als je eindelijk iedereen een plaats kunt geven, begint het spektakel: een moord, seksueel misbruik, pestgedrag, wantrouwen, een kloppend verleden en dat in een besloten sfeer die hoort bij een internaat. Dit alles wordt vertelt in korte hoofdstukken. Behapbaar en het houdt de spanning er goed in. Hilde Vandermeeren switcht gemakkelijk van situatie naar situatie en bouwt cliffhangertjes in. Hierdoor wil je na de eerste helft niet meer stoppen. Wie is voor wat verantwoordelijk? Wie zijn de meisjes uit de vlindertuin? En wordt het pesten opgelost?

Het lukt Hilde Vandermeeren om elk personage tastbaar te maken. Ondanks dat er veel zijn, geeft ze elk personage een eigen karakter mee. De ontknoping is verrassend en zag ik niet aankomen, maar ik vond het ook weer niet te vergezocht. Het klopte gewoon voor mijn gevoel. Het was fijn dat alle eindjes aan elkaar worden geknoopt, een bevredigend einde dus. Dit was het eerste boek wat ik van deze schrijfster las en dat is goed bevallen!