7 augustus 2023

De zorgen zijn voor morgen van Daphne Deckers

Om weer terug in mijn leesritme te komen begon ik aan ‘De zorgen zijn voor morgen’ van Daphne Deckers. Een luchtige columnbundel zoals je van haar gewend bent.

In deze columnbundel blikt Daphne Deckers regelmatig terug op het overlijden van haar vader. Een aantal mooie herinneringen aan hem passeren de revue. Sowieso is er veel ruimte voor nostalgie en melancholie in deze bundel. Daphne beseft dat ze zelf ook ouder wordt en dat haar kinderen nu volwassen zijn.

Als je dan toch reflecteert…

Wat me opviel is dat Daphne Deckers in deze bundel vaak reflecteert. Bijvoorbeeld over haar meegaande houding tijdens haar vroegere modellenwerk. Ze vond dat ze toen haar grenzen nog niet goed aangaf. Als je dan toch reflecteert, waarom dan geen columns over haar werk toentertijd als presentatrice van ‘Holland’s next top model’?

Juist daar was ze heel prekerig tegen de modellen. ‘Wij weten wat goed voor jou is’ en zeker bij de metamorfoses was ze daar heel stellig en streng in. Hoe kijkt ze daar nu op terug? Ook lijkt het mij heel interessant om terug te lezen hoe ze nu denkt over dat spraakmakende vertrek van Jildis, een model dat zélf besloot op te stappen en voor zichzelf opkwam, maar waar Daphne not amused op reageerde.

Trip down memory lane

Naast veel reflecties en nostalgie schrijft Daphne ook over bizarre uitvindingen, zoals de “V-Steam”. Oftewel: een apparaat om je vagina te stomen… Ook verwondert ze zich erover dat de jeugd moeite heeft met analoog klokkijken en ze schrijft over haar hond die simpelweg gewoon bang is van de maan. De columns variëren van toon. Van ontroering tot meligheid en vaak ook een laagje weemoed. Naar de tijd van bordspelletjes, de geur van kerst en ouderwetse fotorolletjes.

‘Jurassic Park’ kwam trouwens uit in de 1993 en niet in 1983, zoals Daphne schrijft in de column ‘Movies that made us’. ”De zorgen zijn voor morgen’ is een interessante columnbundel en tevens ook een trip down memory lane.