17 mei 2023

Diepe gronden van Nicolet Steemers

In het verleden las ik al eerder thrillers van Nicolet Steemers, ze is niet heel erg bekend, maar schrijft wel erg goed! ‘Diepe gronden’ vond ik erg spannend.

Laura krijgt na achttien jaar weer contact met haar oude Roemeense vriendin Gabi. Opgetogen gaat ze in op het voorstel om een paar dagen naar Roemenië te komen. Samen willen ze gaan wandelen in een ruig berggebied. Tijdens een etentje met gezamenlijke vrienden stelt de man van Laura voor dat de vrouw van zijn vriend Joris ook meegaat.

Wandeltocht

Martine is een afstandelijke vrouw. Ze is militair geweest en heeft iets heftigs meegemaakt in Afghanistan, maar daar doet ze nogal laconiek over. Laura is psychologe, beslist niet iemand die zelfstandig in de wildernis kan overleven, ze vertrouwt dan ook volledig op Gabi en Martine. Tussen Martine en Laura verloopt het contact stroef, ze doen hun best, maar er is geen klik. Dit geeft al de nodige wrijving en gespannen sfeer. Ook blijkt dat Laura geheimen met zich meedraagt en dat er een reden is dat ze Gabi al achttien jaar niet gezien heeft. Het karakter van Laura vond ik overigens een beetje irritant, ik vond haar te naïef en ook erg dom.

De vrouwen beginnen monter aan de wandeltocht in het grote reservaat met ruige natuur, wilde dieren en stropers. De eerste ochtend is Gabi echter plotseling verdwenen en moet Laura samen met Martine op eigen houtje de bewoonde wereld terug zien te vinden. Martine weet het het een en ander van kompas lezen en overleven in de wildernis, maar de natuur blijkt kil en genadeloos te zijn en Martine is niet erg geduldig en begripvol naar Laura toe. Water- en voedseltekort spelen al snel een grote rol en Laura heeft het idee dat ze steeds verder van huis raakt. Gaandeweg kom je erachter dat Laura en Martine meer van elkaar blijken te weten en dat er onderling heel wat speelt. Dit zorgt voor zenuwslopende momenten.

Ver van de bewoonde wereld

Ik hou van thrillers die zich afspelen in de the middle of nowhere. Zet een paar mensen in een afgelegen gebied en laat ze het zelf uitzoeken en binnen de kortste keren staat iedereen strak van de spanning, komen ware karakters naar boven en de grenzen van fatsoen vervagen. Dit gebeurde ook in ‘Diepe gronden’. Niet alleen de zenuwslopende tocht door het reservaat geeft spanning, maar ook de mysterieuze verdwijning van Gabi hield mij bezig. Waar is ze heen, heeft ze daar een reden voor en wie spreekt de waarheid?

Nicolet Steemers weet mij vanaf het begin vast te houden, elke keer tilt ze een stukje van de sluier op, maar net niet teveel. Als je denkt dat het verhaal klaar is, komt de auteur met nog een paar gespannen hoofdstukken op te proppen, vervolgens sluit ze af met een laatste verrassende zin, waardoor het verhaal op het allerlaatst toch nog een andere (schrijnende) wending krijgt. Heel sterk gedaan!