11 oktober 2015

Drift van Ellen van Pelt

De Vlaamse Ellen van Pelt debuteerde met ‘Drift’, een zangerige en sobere literaire roman over een bijzondere familie.

De 33-jarige Eloïse keert met haar man en baby Louisa terug naar Antwerpen. Maar ze voelt zich overvallen door de herinneringen. Ze besluit een tijdje weg te gaan als ze haar oude vriend Jacob tegenkomt. Hij is beeldhouwer en woont in een hoeve. Haar moeder geeft haar voor ze vertrekt de schriften mee, waarin haar vader al zijn geheimen opbiecht. Maar Eloïse wil ook haar eigen verhaal op papier zetten. In de hoeve hoopt ze tot rust te komen.

‘Drift’ is een kabbelend en zangerig verhaal. Treffend en beeldend wordt de omgeving op papier gezet en waan je jezelf al snel in de pittoreske plaatsjes uit het boek. Het verhaal is meer dan dat. Ellen van Pelt legt geheimen bloot en laat mij als lezer nadenken. Hoe het leven van Eloïse veranderde toen ze erachter kwam dat haar vader een dubbelleven had. Maar ook de vader van Eloïse zelf komt aan het woord. In twee lange hoofdstukken deelt hij zijn beweegredenen en kijkt hij terug op zijn bestaan.

Haar vader is belandt bij het station van dementie, de trein is gaan rijden, zoals hij zelf de weg van dementie beschrijft. Voordat hij niets meer weet, of alles is vergeten, wil hij voor zijn twee dochters zijn kant van het verhaal vertellen. Hij schrijft in schriftjes. Twee keer. Voor Eloïse, zijn dochter bij Celeste. Maar ook voor Jolien, zijn andere dochter bij Marie.

Eloïse is de hoofdpersoon en komt somber over. Ze is net moeder geworden, maar heeft haar dochtertje achtergelaten bij haar man Seth. Ze mist haar kindje, haar lichaam mist de baby ook. De moedermelk stuwt. Het is wel duidelijk dat Louisa nog erg klein is. Waarom ging Eloïse weg, vraag je jezelf af tijdens het lezen. Toch moest ze het doen, vanwege de kluwen herinneringen uit het verleden.

Hoe voelt het om te weten dat je vader naast een relatie met je moeder, ook een relatie had met een andere vrouw, die er gewoon van wist na een tijdje…? Die zelfs zei: schrijf maar op de kalender wanneer je werken bent en plaats een C als je bij Celeste bent. Maar ook Eloïse eigen gevoelens voor haar man Seth en de gevoelens voor Jacob verwarren haar. Heeft ze dan meer weg van haar vader dan ze zelf denkt?!

Ellen van Pelt heeft een mooie schrijfstijl, weet prachtige zinnen neer te pennen, waar nogal wat stof tot nadenken bij komt kijken. Drift is een ingetogen verhaal over polygamie en over je leven op een rij krijgen als dementie om het hoekje komt gluren. Over familiebanden en geheimen.

En toch… toch kreeg ik geen binding met Eloïse. Ergens was dit verhaal ook heel afstandelijk. Jammer, want ik had graag dieper in het verhaal willen duiken, maar het leek alsof dit mooi geschreven verhaal achter glas lag. Alles perfect geschreven, maar toch onaantastbaar.