5 augustus 2013

Het gym van Karin Amatmoekrim

Al lang lag dit boek op mijn ntl-stapel: Het gym van Karin Amatmoekrim. Moeilijke achternaam hé… Ja ik moest het even checken of ik het goed gespeld had. Maar goed, dit boek was erg interessant en boeiend! Ik las het in één dag uit voor de Leesmarathon.

In Het gym volgen we Sandra. Zij is een Surinaams meisje en woont in een achterbuurt. Ze woont daar in een flatje met haar moeder en ‘het zusje’. Het zusje heeft in het boek geen naam. Haar vader ziet ze maar sporadisch. Ze moeten noodgedwongen zuinig leven. Sandra mag als enige van de klas naar het gymnasium.

Over de moeilijke vakken maakt Sandra zich het minst druk. De meeste spanning geeft toch het feit dat ze als enige uit een achterbuurt op het gym zit. Ze probeert zich zo goed mogelijk aan te passen, maar bepaalde confrontaties blijven niet uit de weg.

Het gym is boeiend! Sandra zit in de brugklas, ze kan goed meekomen met de lessen. En vind al snel een paar vriendinnen. Sandra schaamt zich voor haar afkomst en de wijk waarin ze woont. De obscene teksten die overal op de muren staan met graffiti en de armoede van buurtbewoners. Haar klasgenoten confronteren haar vaak indirect of juist wel direct met haar afkomst. Sandra wil het liefste naar de school waar haar oude klasgenoten ook naartoe zijn gegaan. Maar haar moeder houdt voet bij stuk: haar dochter blijft op het gym.

Het verhaal geeft een interessant inkijk in het leven in een achterstandswijk. En hoe werkt dat als iemand uit zo’n wijk op het gymnasium komt. Welke vooroordelen spelen mee en moet je jezelf harder bewijzen? Sommige delen van het boek vond ik dan weer oppervlakkig geschreven, zoals de stukjes over ‘het zusje’… Maar andere delen waren zo beeldend omschreven dat ik het voor me zag. Zoals een passage waarin de moeder van een vriendin Sandra naar huis wil brengen en Sandra zich kapot schaamt voor de week waarin ze woont. Vooral als het broertje van haar vriendin nieuwsgierig alle obscene teksten leest.