15 april 2019
Jongen verslindt heelal van Trent Dalton
Spontaan reageerde ik op de winactie van uitgeverij Harper Collins. Ik werd uitgekozen en dat hield in dat ik buiten mijn comfortzone mocht gaan lezen, maar ik ben altijd in voor een nieuwe ervaring, dus hier gaan we!
‘Jongen verslindt heelal’ is geschreven down under. De Australische auteur Trent Dalton debuteerde met dit boek en won er al diverse prijzen mee en het ging meer dan 100.000 keer over de toonbank. De kaft en de titel maakten mij al nieuwsgierig, ik was dus erg benieuwd naar het verhaal zelf…
Het Australische rauwe randje
‘Jongen verslindt heelal’ speelt zich af op het rauwe randje van de Australische samenleving. De twaalfjarige Eli Bell is een complexe jongen met een verdwenen vader en een verslaafde moeder. Zijn stiefvader dealt in drugs en de ‘oppas’ heeft een crimineel verleden. Eli’s broertje August weigert te praten en communiceert voornamelijk met woorden die hij met zijn vinger in de lucht schrijft.
Drugs en criminaliteit is in Eli’s leven net zo normaal als de zon en regen. Eli denkt veel na over alles en heeft filosofische overpeinzingen en ziet elke kleur en elk detail. Hij droomt van een baan als misdaadjournalist. Hij correspondeert met gevangene Alex. Eli wil het liefst normaal leven, maar dat lukt hem steeds net niet. Hij komt in nare situaties terecht en verliest daarmee zelfs zijn wijsvinger. Toch klimt Eli (zeer) langzaam hoger op de ladder van de samenleving. Met pijn en moeite, dat wel.
Bloemrijke schrijfstijl
Trent Dalton beschrijft een paar jaar van het (tiener)leven van Eli Bell, naarmate het boek vordert, wordt Eli steeds ouder. Hij heeft een complex karakter en drukt zich vaak poëtisch uit. De schrijfstijl van Trent Dalton is dan ook bloemrijk en filosofisch. Zo staan er uitgebreide overpeinzingen in het verhaal over het fenomeen ’tijd’. Doe iets met de tijd, voordat de tijd iets met jouw doet, is bijvoorbeeld een steeds terugkerend thema in het boek en in Eli’s leven.
Trent Dalton maakt vele zijweggetjes en daardoor leest het boek vrij langzaam. Het is dus een zogenaamd ‘slowreading’ boek. De zinnen zijn vrij lang en worden vaak aangevuld met bijzinnetjes. De mooie en poëtische zinnen kleuren het grauwe leven van Eli. En de schrijver laat dit terugkomen in het boek door te vertellen dat Eli altijd kleur en detail ziet.
De schrijver speelt graag met zijn eigen tekst en ideeën. Zo moet Eli een koptekst bedenken van drie woorden als hij een stageplek wil bemachtigen bij de krant. Alle hoofdstukken in dit boek bestaan uit drie woorden, maar Eli speelt ook vaak met deze ‘regel’ in zijn gedachtes.
Bijzonder verhaal
Het was een bijzonder verhaal om te lezen, een kijkje in een wereld die letterlijk en figuurlijk ver van mijn bed ligt. Ik vond het vooral mooi hoe Trent Dalton speelt met het thema ‘hoop’ en dit in kleine beetjes toe laat in Eli’s leven. Hoop doet leven. Hoop op een beter leven…
De schrijver gebruikt mooie metaforen om een grauwe en gevaarlijke wereld te beschrijven aan de wereld. In het begin is het boek nog wat taai en vond ik de verhaallijnen en alle namen nog wat te complex. Het duurde dus wel eventjes voordat ik er echt in zat. ‘Jongen verslindt heelal’ is een bloemrijke roman over een jongen die leeft op het rauwe randje van de Australische samenleving. Vooral een aanrader als je houdt van veel metaforen, lange zinnen en filosofische overpeinzingen!
1 reactie
15 april, 2019 om 18:57
NicoleJe maakt me nu wel nieuwsgierig! Heb dit boek op mijn wensenlijstje gezet
Wellicht ook interessant voor je:
Lees meer in de rubriek: Trent Dalton