11 december 2022

Langste. Kerst. Ooit. van Lisette Jonkman

langste kerst ooit cover

Naar dit boek keek ik ontzettend uit! En vorige week begon ik er vol verwachting in, want het concept sprak me enorm aan.

Noëlle is dol op kerst en elk jaar organiseert ze het kerstdiner voor een select groepje familie en vrienden. Dit gaat gepaard met een strakke planning en die moet strikt opgevolgd worden. Noëlle wil alles 100% goed voor elkaar hebben en ze verzucht op kerstavond nog dat het zo heerlijk zou zijn als het gewoon elke dag kerst was. Op eerste kerstdag gaat echter alles mis wat mis kan gaan, gelukkig is deze dag voorbij bedenkt Noëlle zich ’s avonds. Maar als de wekker de volgende ochtend afgaat, is eerste kerstdag opnieuw begonnen…

Gevangen in een kerst-tijdlus

Noëlle begrijpt er niets van. Eerste kerstdag was al geweest, toch? Maar haar familie stapt weer vrolijk binnen, haar zus staat op het punt van bevallen en weer komt ze haar ex tegen. Omdat Noëlle al het een en ander weet kan ze bepaalde situaties nu nog vroegtijdig redden voor het misgaat. Opgelucht gaat ze na deze slopende dag weer slapen. En weer wordt ze wakker op eerste kerstdag… Waarom?!

Hoewel elke kerstdag een vast patroon heeft, is het elke keer verfrissend om opnieuw deze dag met Noëlle te beleven. Je weet als lezer wanneer de familie binnen druppelt, wat de ex gaat zeggen en waar misverstanden ontstaan. Noëlle probeert er elke keer op een andere manier mee om te gaan. Niet alleen omdat ze hoopt dat het dan morgen 26 december is, maar ook omdat ze steeds iets leert van wat er de vorige dag misging.

Geniaal kerstverhaal

Het verhaal heeft alles wat een kerstverhaal hoort te hebben. Een lach en een traan, komische momenten, ongemakkelijke situaties en herkenbaarheid. En bij dit kerstverhaal speelt uiteraard ook mysterie een grote rol. Ik wou graag weten waarom Noëlle elke kerstdag opnieuw moet beleven, al begon ik gaandeweg te begrijpen wat de sleutel voor haar zou zijn om te ontsnappen uit deze tijdlus.

Ook spelen er wat geheimen en verborgen verledens een rol in dit boek. Bij elke kerstdag die Noëlle opnieuw beleefde leerde ik de overige personages ook steeds beter kennen. Ik vond het ook knap hoe Lisette steeds dezelfde elementen op een verrassende manier opnieuw voorbij liet komen zonder dat het voelde als herhaling. Ze laat ook zien dat één simpele verandering in een patroon, een verhaallijn een compleet andere kant op kan gaan. Ik heb ervan genoten!