17 augustus 2016

Mottenballen voor de ziel van James Worthy

Deze columnbundel won ik bij Hebban! Daar was ik blij mee, want ben dol op columns. Over deze bundel heb ik wel een paar weken gedaan. Een columnbundel lees ik niet graag achter elkaar uit, liefst elke keer een paar stukjes.

James Worthy is grof gebekt, hij neemt geen blad voor de mond en geeft zijn eigen kijk op de maatschappij. Hij heeft ook heerlijke scherpe humor, lekker venijnig verpakt. Daar hou ik wel van. James heeft ook zo zijn eigen mening over opvoeding, Sinterklaas (en die pietendiscussie), over vluchtelingen en over de dood.

Ook heeft hij ludieke termen bedacht voor beperkingen, zo noemt hij zichzelf geen stotteraar, maar een wensputbewoner. Daarom echoën klanken in zijn keel. Soms is James een beetje te grof gebekt, wat wij denken, dat zegt hij hardop. En tja, negen van de tien keer heeft hij ook wel een punt vind ik. Alleen… ik zou het niet zo op die manier durven te  zeggen. Hij wel dus. Juist dat siert hem!

De honderden columns zijn kort en krachtig, je schiet erdoorheen. Soms heb je even genoeg van die scherp gebekte columns, maar goed, dan leg je het even aan de kant, dat kan bij deze bundel prima.

Uit alle columns van de afgelopen vijf jaar is een selectie gemaakt voor deze bundel. Het resultaat is dan ook deze vrij dikke bundel geworden! James schreef columns voor onder andere Parool en Metro. Ook is hij schrijver van diverse romans.