13 mei 2024

Safehouse I van Thomas Theodorus Broers

Na het lezen van de eerste pagina’s van ‘Safehouse’ vroeg ik me af of ik kon wennen aan deze chaotische schrijfstijl. Toch zette ik door en er gebeurde iets bijzonders…

Thomas is verslaafd aan drank en drugs. Er moet iets gebeuren, want het kan zijn dood worden. Daarom gaat hij naar een safehouse. Daar krijgt hij therapie, dagbesteding en hij moet vooral veel schrijven. Uitgebreid en ordentelijk chaotisch. En op dat moment raak ik in de ban van zijn schrijfstijl!

Op naar de bibliotheek

Thomas gaat graag naar de bibliotheek. Op een gegeven moment vraagt hij zich af of zijn lezers dat nog wel interessant vinden. Ja, dat vond ik heel interessant, ik was namelijk dol op de stukjes die zich afspelen in de bibliotheek. Hij leest daar bijvoorbeeld Erasmus. Hij haalt veel info en levenswijsheid uit de boeken die hij daar leest. Thomas heeft echter geen lidmaatschap van de bieb, hij kan dus de boeken niet mee naar huis nemen.

Ook ontvangt hij een opgezette uil en soms moet hij koken voor de andere huisgenoten. Daarnaast verzorgen ze onderling het huishouden en elke avond wordt er geschreven in een dagboek. Thomas schrijft met humor en zelfspot maar ook met flink veel venijn en pijn tussen de regels. Want afkicken is en blijft moeilijk en confronterend.

Een chaotische schrijfstijl

Zoals ik al schreef hierboven: de schrijfstijl is wennen. Thomas schiet in dit verhaal in dagboekstijl alle kanten op! Hij schrijft poëtisch, dan weer recht voor zijn raap en soms is hij keihard en schuwt hij zelfs scheldwoorden niet. Dat begrijp ik ergens ook wel, want ik denk dat in zo’n safehouse je emoties alle kanten op slingeren. Je krijgt daarnaast ook een inkijkje in het reilen en zeilen van een safehouse. Het is er huiselijker dan bijvoorbeeld in een grote kliniek.

Wie denkt er überhaupt nog in zulke blokkige kolossale tijdseenheden als seizoenen? Ik ben dat stadium al lang voorbij. Ik ben al ruimschoots vertrouwd met maanden en verdiep me nu al enkele dagen in weken.

Thomas was nieuwsgierig naar hoe ik keek naar de seizoenen en hoe ik daarnaar leefde. Hij zei ook dat hij daarover schreef in zijn boek. Zo kwam het dat ik nieuwsgierig naar zijn boek werd. ‘Safehouse I’ is een boek dat in het begin even wennen is, maar daarna krijg je er een bijzonder en ordentelijk chaotisch verhaal voor terug.