2 juli 2023

Van twee kanten van René Appel

De volgende van René Appel stond weer klaar op mijn e-reader. ‘Van twee kanten’ komt uit 2010. Het las lekker weg, maar echt origineel vond ik het verhaal niet.

Doktersassistente Francien valt in een gat na het overlijden van haar vader. Op zijn uitvaart ontmoet ze de adviseur Rob Laarman. Rob is charismatisch en weet zich al snel in Franciens leven te dringen. Iets waar buurvrouw Tosca zo twijfels over heeft. Francien denkt dat ze een goed huwelijk heeft, maar is dat ook zo?

Niet origineel, wel boeiend

‘Van twee kanten’ leest lekker weg. Maar echt origineel is dit verhaal niet echt. Ik zag vele raakvlakken met ‘De derde persoon’ en het verhaal is ook nog eens vrij voorspelbaar. De hoofdpersoon is Francien en zij werkt als doktersassistente. Ze is erg naïef en vrij snel valt ze voor de charmes van Rob Laarman. Maar de lezer krijgt ook een kijkje in het hoofd van Rob, dus je weet al snel welke kant het op zal gaan en dat haalde al veel spanning weg. Het verhaal is echter wel boeiend geschreven en de sfeer is beklemmend.

De sfeer wordt vooral beklemmend als het verhaal een andere wending krijgt en buurvrouw Tosca een prominente rol gaat spelen in het leven van Francien. Maar als lezer vroeg ik me ook af hoe en waarom Francien het allemaal liet gebeuren. Ze stond erbij en keek ernaar.

Lachen om het einde

René Appel schrijft prettig, hij weet hoe hij een verhaal moet vertellen. Je vliegt echt door het boek heen, daar ligt het niet aan. Maar na een aantal boeken die ik nu van hem gelezen heb, begin ik me toch wel een beetje te ergeren aan de naïeve hoofdpersonages en het knullige recherchewerk. Ik vond ook de voorspelbaarheid dit keer een minpuntje.

Maar het bijzonderste van ‘Van twee kanten’ vond ik toch wel het bizarre en ironische einde. Daar moest ik heel erg om lachen, maar ik weet niet of dat de bedoeling was van de auteur…