24 september 2012

Isabelle van Tessa de Loo

Ik heb Isabelle gelezen. Het was geen dik boek, maar ik deed er toch een paar daagjes over. Ik las het boek  n.a.v. de gelijknamige verfilming die ik laatst heb gezien.

Isabelle is een bekend actrice, ze is knap en iedereen is dol op haar. Tussen twee films door neemt ze even rust in Frankrijk en gaat daar in een afgelegen gebied zwemmen en zonnen.
Jeanne woont en werkt ook in die omgeving. Jeanne is een loner, ze is niet aantrekkelijk en leidt een gesloten en afgezonderd leven. Jeanne werkt ’s avonds in de kroeg in het het dorpje verderop.

Jeanne haat schoonheid, schoonheid is voor haar de vijand, want door de schoonheid wordt zij gezien als lelijk. Jeanne is kunstenares en wil graag de schoonheid van Isabelle vastleggen op het doek. En niet alleen die schoonheid, maar vooral ook het verval van Isabelle.

Met behulp van haar honden weet ze Isabelle te ontvoeren en maandenlang gevangen te houden in de kelder waar ze Isabelle bewust laat verhongeren. Toch vinden de twee dames soms toenadering tot elkaar, wat leidt tot interessante gesprekken over schoonheid, liefde en eenzaamheid.

Een bizar maar ook spannend verhaal. Ook stemt het tot nadenken. Het boek is vrij sober geschreven, je voelt ook de wanhoop van Isabelle, maar ook het morbide karakter van Jeanne is soms te begrijpen. Het boek verschilt niet zo heel veel van de film, op kleine dingetjes na zoals bijvoorbeeld de locatie. Maar het boek raakt me net wat meer dan de film.

Dit is het eerste boek wat ik las van Tessa de Loo. Haar schrijfstijl bevalt me wel en ik wil graag in de toekomst nog eens een boek van haar lezen.