8 juni 2016

Retour Calypso van Matthijs Eijgelshoven

Je hebt makkelijk leesbare boeken en boeken waar je even goed voor moet gaan zitten. ‘Retour Calypso’ valt onder die laatste. Een boek waar je wel een flinke mok koffie bij nodig hebt!

Het verhaal draait om Suzy en de eilanden Malta en Gozo. Suzy is kunstschilderes en woont met haar man Victor op Malta. Op het eiland Gozo woont haar vader. Ze hoort dat hij terminaal ziek is en besluit daarom naar Gozo te gaan. Een trip die gepaard gaat met heftige herinneringen aan Suzy’s jeugd. Die herinneringen springen van hak op tak en het blijft gissen of Suzy de lezer wel de waarheid vertelt.

Het is bovenal geen gemakkelijk boek. Het is flink meedenken geblazen en je moet over een aardige portie lijm beschikken om de herinneringen/verhaallijnen aan elkaar te lijmen. Er wordt veel overgelaten aan de suggestie en dat kan veel interessant denkwerk geven. Suzy is niet helemaal 100% in haar hoofd was mijn indruk. Het is daarom ook moeilijk om haar te volgen en haar redeneringen te begrijpen.

De ouders van Suzy hadden een restaurant en Suzy is in haar jonge jaren serveerster daar. Haar moeder (Lucinda) is ook niet helemaal in orde blijkt uit het verhaal. Zo liep ze al een keer weg van haar man en dochter. Mijn indruk was dan ook al snel dat Suzy’s moeder helemaal niet gelukkig was, niet op het eiland en ook niet met haar man. We komen er ook achter dat Lucinda vroeger een mini rolletje had in een film. Maar ook daar kleeft een somber gevoel aan.

De vader van Suzy kon ik al helemaal niet peilen. De vader houdt van duidelijkheid en hij vindt het prettig als alles gewoon zijn gangetje gaat. Ik vond hem niet echt een sympathiek personage. Wat betreft sympathie scoort geen een personage hoog. Suzy blijft op afstand, maar wil tegelijkertijd van alles duidelijk maken aan de lezer. Lastig als het verhaal dan niet onder je huid wil kruipen.

Een aantal herinneringen gaan ook terug naar Suzy’s schooltijd en haar vriendinnen. Ook vertelt ze over haar eerste lessen in de schilderkunst en de belemmeringen waar ze tegenaan liep. Dit vond ik persoonlijk de mooiste stukken. De jeugd van Suzy en haar idealen en onzekerheden. Het geïsoleerde leven op het eiland, het werk in het restaurant en Suzy’s moedergevoelens vond ik dan ook de sterkste kanten van het verhaal.

In relatief korte hoofdstukken komt ‘Retour Calypso’ toch ietwat traag en zakelijk aan je voorbij. Het zakelijke in de geschreven tekst is op zich helder van stijl, maar leest wel afstandelijker. Dit is ook de reden dat het verhaal me niet echt wou pakken. De setting van het verhaal vind ik heel origineel en niet voor de hand liggend, de sfeerbeelden van de twee eilanden zijn treffend en daarom denk ik dat dit boek het vrij goed zou doen als basis van een tv-serie. De mooie locatie, maar ook het gevoel van Suzy zou (mits een goede actrice de rol op zich neemt) op beeld heel mooi verwerkt kunnen worden.

‘Retour Calypso’ is een pittig boek. Interessant en geeft stof tot nadenken. Het is verfrissend om een roman te lezen die zich op Malta en Gozo afspeelt.  Ondanks dat dit boek pittig is, ben ik er zeker niet negatief over, maar ook niet super positief. Laatste kritische kanttekening: de kaft oogt in mijn ogen ietwat saai en komt niet aantrekkelijk op mij over. Het is geen boek wat ik snel zou oppakken als het op tafel tussen de andere romans zou liggen bijvoorbeeld. Maar dat is natuurlijk voor iedereen weer anders!

Een aanrader als je van ingewikkelde familierelaties en heden/verleden verhaallijnen houdt.

4 reacties

  • 8 juni, 2016 om 20:13
    Judith

    Ik ben erin begonnen en lees nu een thriller. Of twee. Ik ga nog wel verder in Retour Calypso maar het is best een langzaam verhaal inderdaad. En nu ik eerst een paar andere boeken tussendoor heb gelezen, zal het wel lastig zijn om de draad weer op te pakken. De cover vind ik trouwens wel mooi.



    • 8 juni, 2016 om 20:31
      Leesdame

      Ik vind het fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die het een langzaam verhaal vindt. Ik denk dat het inderdaad lastig wordt om het verhaal weer terug op te pakken, misschien een paar hoofdstukken terugbladeren? Ik ben trouwens wel benieuwd naar jouw ervaring met dit boek 🙂



  • 8 juni, 2016 om 20:38
    saartje

    Ik vind de cover ook maar saai. En als ik jou en Judith mag geloven, is het boek dat ook een beetje. Al zijn traag en saai niet per definitie synoniemen van elkaar. Ik denk dat ik het wel leuk zou vinden om over de locatie/setting te lezen.



    • 8 juni, 2016 om 21:07
      Leesdame

      Ik vind dat wel goed wat je schrijft. Saai en traag zijn niet per definitie synoniemen. Ik ken bijvoorbeeld hele mooie boeken die ik ook traag vond, maar juist daarom zo mooi! En ik ken ook boeken (thrillers bijvoorbeeld) die best snel lazen, maar toch een beetje saai waren.



Geef hier je reactie

Wellicht ook interessant voor je: