21 mei 2013

Bij Starbucks heet ik Amy van Els Quagebeur

bij starbucks heet ik amy cover

Het boek Bij Starbucks heet ik Amy was een boek wat hoog op mijn verlanglijstje stond, maar ik deed er dagen over om het uit te lezen. Het was alsof dit boek 600 pagina’s had… zucht…

Els is Nederlands en woonde in Nederland, maar is geboren in Amerika en daardoor mag ze altijd zonder vergunning of wat dan ook naar haar geboorteland terugkeren. De liefde van haar leven woont in Amerika dus besluit Els in Amerika te gaan wonen. In New York City dus. Omdat Els een moeilijke naam is voor het personeel van Starbucks noemt Els zich daar Amy.

Op drukke dagen moet je bij het bestellen van je koffie even een naam doorgeven om verwarring te voorkomen. (Meteen verlang ik naar een Starbucks hier vlakbij mij in de stad, maar dromen mag natuurlijk…) Els beschrijft haar leven in NYC. Niet zoals een toerist, maar zoals een inwoner. En dat geeft een interessante kijk op alles. Els geeft daarnaast een intiem kijkje in haar eigen liefdesleven.

Bij Starbucks heet ik Amy is geen fictie. Het is een oprecht verhaal van Els zelf, van hoe ze zich staand hield in een wereldstad. Het leven in NYC is totaal anders als in Nederland, maar relaties en liefdes zijn overal ter wereld hetzelfde, dat is wel duidelijk. Het boek leest niet echt vlot. Dat komt omdat de dialogen vaak (nou ja eigenlijk altijd) in het Engels zijn geschreven. Nou is met mijn Engels weinig mis en ik kom er een eind mee weg, maar het zijn de hobbeltjes die de vaart uit het verhaal halen. Maar goed, het blijft natuurlijk goed voor je taalontwikkeling, dat dan weer wel.

Het verhaal kabbelt voor en al blijft het interessant hoe het Els vergaat in NYC, op een gegeven moment was ik de pagina’s aan het aftellen. Lag het aan de Engelse dialogen? Of is de stijl van Els een beetje traag? Ik weet het niet, maar dit boek was het net niet helemaal voor mij. Drie sterren, want Els is toch best wel een leuk mens… die bij Starbucks gewoon verzon dat haar naam Amy is, omdat het net wat makkelijker was om op te schrijven. En dat is toch wel een originele ingeving!

Zou jij kunnen overleven in een wereldstad?

5 reacties

  • 21 mei, 2013 om 07:34
    Anneke zegt:

    Jammer, zo’n boek waar bijna niet doorheen te komen is.
    Ik zou niet overleven in een wereldstad… Ik kan heel slecht tegen heel veel mensen op een plek tegelijk.


    Anneke
    Beantwoorden

  • 21 mei, 2013 om 10:34
    Joany de Vries zegt:

    Jammer dat je niet zo gemakkelijk door het boek heen kon komen.


    Joany de Vries
    Beantwoorden

  • 21 mei, 2013 om 11:14
    Mieke Schepens zegt:

    Nee, dat zou ik vreselijk vinden, denk ik ! Goed van je dat je door bent blijven lezen.


    Mieke Schepens
    Beantwoorden

  • 21 mei, 2013 om 13:58
    GoYvon zegt:

    Dit boek stond ook op mijn lijstje, maar nu weet ik niet meer…
    Ik heb mijn eigen tumbler, hoef ik nooit mijn onmogelijke naam door te geven. Hoewel ze hier nooit namen opschrijven.

    En in een wereldstad wonen? Ja, ik woon momenteel in Beijing! 🙂


    GoYvon
    Beantwoorden

  • 21 mei, 2013 om 18:15
    Maurane zegt:

    Ik verzin ook wel eens andere namen bij Starbucks, gewoon voor de lol :p En mijn echte naam begrijpen ze soms ook niet van de eerste keer..
    Ik zou dolgraag in een wereldstad wonen! Ik woon al wel mijn hele leven in Antwerpen, maar dat kan je denk ik niet vergelijken met New York, haha!


    Maurane
    Beantwoorden

Geef hier je reactie

Wellicht ook interessant voor je: