12 september 2023

Juice van Heleen van Royen

Tot mijn verrassing kwam er een nieuw boek uit van Heleen van Royen (wist ik niet) en uiteraard was ik meteen benieuwd, dus ‘Juice’ ging in mijn digitale winkelmandje.

Claire is een gedreven artiestenmanager en heeft alles voor artiesten over. Als op een dag Laila (vega-vlogger) onder vuur ligt bij het juicekanaal van Angel staat ze op scherp. Juicekanalen kunnen reputaties van artiesten voor eeuwig schaden, Claire wil ervoor zorgen dat Angel haar artiesten met rust laat. Maar is Angel wel te stoppen?

Achter de glitter en glamour…

Angel is met haar juicekanaal erg populair, ze heeft overal spionnen rondlopen en verdient veel geld met haar sappige roddels. Het interesseert haar niet dat ze de carrière van iemand anders voorgoed kapot maakt. Claire is er klaar mee, ze wil haar artiesten graag beschermen tegen juice en daarom bedenkt ze een gewaagd plan. Alleen loopt dit anders dan verwacht. Ook volgen we Claire in haar privéleven. Ze is moeder van de zwangere Chloe, zij is visueel beperkt en hoopt op één ding: dat ze haar kindje nog zelf kan zien bij de geboorte.

Claire heeft zelf ook wat geheimen, zo heeft ze een geheime minnaar, met wie ze spannende uurtjes heeft. Deze scènes zijn vrij expliciet, precies zoals je kunt verwachten bij het werk van Heleen van Royen. Je weet dat je het tegen kan komen, toch komt het niet altijd op het juiste moment… Maar de rode draad in ‘Juice’ is het meedogenloze en smerige wereldje van de juicekanalen. De wereld achter de glitter en glamour.

Leven met een visuele beperking

Een andere verhaallijn die mij geraakt heeft draait om Chloe. Chloe heeft de oogaandoening ADOA, waardoor haar zicht zeer snel achteruit gaat. Ze is bang dat ze haar kindje straks niet kan zien. Claire leeft erg met haar dochter mee. Chloe is professioneel baanwielrenster geweest, na haar diagnose besloot ze dat ze haar sportcarrière niet kon missen en ging verder met para-cycling. Baanwielrennen op een tandem.

Op een gegeven moment gaat Chloe samen het haar moeder lunchen en de serveerster stelt de ene na de andere brutale vraag over haar aandoening en zwangerschap. Dit vond ik een heel belangrijk punt: deze mensen willen lunchen, niet over hun aandoening praten met wildvreemden. Ook al is iemand bekend, je houdt gepaste afstand vind ik! Ik vond het fijn dat Heleen van Royen dit brutale gedrag ook aanstipt in ‘Juice’.

Het leest heerlijk weg

‘Juice’ leest lekker vlot en is onderhoudend tot de laatste pagina. Er zit een vleugje spanning in, seksualiteit, drama en humor. Wie goed oplet ziet tussen de regels door bekende titels voorbijkomen. Zoals ‘Het doet zo zeer’ en ‘Haar naam was Sarah’. Ik vond dat een leuk extraatje, het werd bijna een zoekspelletje. Soms balanceert deze roman op het randje van roman en thriller. Maar ik vond dit boek vooral een echte eyeopener wat betreft juicekanalen.

Het zijn niet alleen de juicekanalen zelf die het probleem zijn, maar ook het groot aantal opruiende fans van zo’n kanaal en de spionnen die alles doorbrieven. Het is smakeloos. Het zijn trouwens niet alleen de juicekanalen, maar ook programma’s als RTL Boulevard en Shownieuws waar ik me aan erger, omdat zij vaak zaken klakkeloos overnemen. Er is geen respect meer voor iemands privéleven en roddels worden gebracht als waarheid en entertainment. Het is dan ook erg goed dat Heleen van Royen dit thema aangekaart heeft in haar roman!