18 augustus 2018

Mevrouw uw kind wordt nooit meer beter van Marjolein Colenbrander

Als je de titel van dit boek leest, dan weet je al een beetje dat dit een heftig boek is. Ik had in ieder geval een doosje Kleenex nodig!

Het verhaal begint met een vrouw bij een therapeut. Ze wordt door hem aangespoord om haar verhaal te vertellen en dan begint ze. Over haar zoontje Ode, hij krijgt op 2-jarige leeftijd kanker in zijn neuskeelholte. De tumor heeft scheuten die tot het schedeldak reiken. Hij krijgt een behandeling van zware chemokuren en bestraling. Marjolein heeft een indringend en gevoelig boek geschreven over dit proces.

Wat een mooi en sterk gezin

Dat was wat ik vaak dacht tijdens het lezen. Vooral de oudere zusjes Julia en Hannah wisten mij keer op keer te raken met hun toewijding en liefde voor hun broertje Ode. Zo maken ze elke keer van de kille ziekenhuiskamer een themakamer voor Ode. Julia biedt aan om mee te gaan voor het aanmeten van een bestralingsmasker en gaat zelfs eerst liggen op de behandeltafel om Ode gerust te stellen.

De ouders Marjolein en Mark zijn goed op elkaar ingespeeld in het ziekenhuis en proberen Ode erdoorheen te slepen. Maar Ode snapt het zelf niet helemaal en is overal heel erg bang van. Het personeel van het ziekenhuis maakt het soms nog moeilijker, ondanks hun goede bedoelingen. Maar Marjolein en Mark krijgen ook te maken met bot personeel en verschillende protocollen waar ze het niet altijd mee eens zijn.

Een lach en een traan

Er is ook ruimte voor humor en zelfspot. Zo verwerken de ouders op de kinderafdeling met elkaar de moeilijke momenten met humor en hebben ze samen vaak de slappe lach. Het is een manier van relativeren die je soms nodig hebt in zo’n situatie denk ik.

Maar er zijn ook emotionele momenten. Zo heeft Ode ’s nachts zin in friet van een fastfoodketen. Die is ’s nachts natuurlijk gesloten, dus bakt Marjolein zelf Franse frietjes. Maar Ode heeft haar door. De fastfoodketen begrijpt het probleem en stuurt een enorm pakket met doosjes en bakjes met hun logo erop. Ik hield het niet droog hierbij. Ook de passages met Ruben van de radiologie vond ik emotioneel. Hoe liefdevol hij met Ode omging! Wow, zo zou iedereen in het ziekenhuis moeten zijn!

Meeslepend en waargebeurd

Marjolein springt van het heden naar het verleden. Het verleden gaat over Ode, bij het heden zit ze bij de therapeut. Na het bezoek van de therapeut wacht een blonde vrouw haar op en dan delen ze samen wijsheden en oneliners. Uiteindelijk komt er een epiloog waarin de laatste antwoorden worden gegeven.

‘Mevrouw uw kind wordt nooit meer beter’ is een meeslepend en waargebeurd verhaal. Het onderwerp is heftig, maar Marjolein brengt het gedoseerd en schrijft toegankelijk. Het raakte me diep!

Geef hier je reactie

Wellicht ook interessant voor je: