12 maart 2019

Moeder van glas van Roos Schlikker

Achter deze mooie kaft zit een teder en pijnlijk verhaal. Het is het verhaal van schrijfster Roos Schlikker over haar moeder.

De moeder van Roos is bipolair, maar helaas krijgt ze deze diagnose pas na een eindeloos traject rond haar zestigste. Daarvoor wisten ze wel dat er iets niet goed was (manisch-depressief). Op haar 68e overleed ze plotseling na een val van de trap. Roos Schlikker schrijft in ‘Moeder van glas’ over haar moeder en haar leven. Met terugblikken op het verleden en haar jeugd, het traject naar een diagnose tot het uiteindelijke rouwproces.

Teder en pijnlijk

Roos Schlikker beschrijft het leven en gedrag van haar moeder Emmeke heel liefdevol in dit boek! Teder bijna, terwijl sommige situaties (vrij) pijnlijk zijn. Haar moeder voelde bijna breekbaar, als glas. Alles kon haar raken, maar voor de buitenwereld probeerde Emmeke sterk over te komen, door zich bijvoorbeeld mooi aan te kleden.

Roos hield zich als kind rustig. Haar moeder had soms zeer slechte dagen en dan wilde Roos niet lastig zijn. Later merkt Roos dat dit toch wat sporen heeft achtergelaten en dat ze nooit zo wil worden. De dood van haar moeder kwam echter onverwachts. Roos ging van alles uitzoeken over het leven van Emmeke. Haar jeugd, haar angsten, haar slechte en goede dagen.

Onder de huid

Roos Schlikker schrijft zo intiem over haar moeder, dat het onder mijn huid kroop. In een toegankelijke stijl neemt Roos mij mee naar haar jeugd, naar het eindeloze traject van onderzoeken bij haar moeder en ze deelt uitgebreid het rouwproces en wat dit met het gezin van Roos Schlikker deed.

Het traject naar een uiteindelijke diagnose was slopend. Van crisisdienst naar crisisdienst en de ene hulpverlener na de andere. Eindeloze formulieren en eindeloze wachtsessies in wachtkamers voor er uiteindelijk een diagnose op tafel kwam.

In het boek staan ook geschreven briefjes van Emmeke aan Roos en Roos schenkt ook aandacht aan haar vader en aan het verdriet van haar zoon die nu zijn oma moet missen. Emmeke was niet gemakkelijkste moeder, maar ondanks haar vele depressies was Emmeke ook een mooi mens en ook die mooie kant heeft Roos Schlikker vastgelegd in haar boek ‘Moeder van glas’!