25 oktober 2020
Het tij hoog, de maan blauw van Jolien Janzing
‘Het tij hoog, de maan blauw’ is een boek wat met zorg is samengesteld! Dat begint al met de mooie en mysterieuze kaft.
Eind negentiende eeuw in Antwerpen organiseert de chique weduwe Léonie Osterrieth vaak salons in haar paleis. Ze heeft een zwak voor ontdekkingsreizigers en droomt van zelf reizen naar andere plekken op de wereld. Deze honger stilt ze door het lezen en bekijken van reisboeken. Dan ontmoet ze de ambitieuze Adrien de Gerlache, ze besluit hem te helpen zijn droom te verwezenlijken: een expeditie naar Antarctica.
De barre tocht
Het was niet zo gemakkelijk om een expeditie op te zetten, laat staan naar de Zuidpool. Uiteindelijk vertrekt Adrien de Gerlache met de driemaster Belgica richting Antarctica. Léonie ontvangt tijdens die reis diverse telegrammen uit exotische landen die worden aangedaan tijdens de expeditie. Maar dan blijft het stil. Een tijd van onzekerheid volgt. Niet alleen voor Léonie, maar ook voor alle andere achterblijvers.
De expeditie naar Antarctica zelf is ook te volgen. Het is een barre tocht, ijskoud, geïsoleerd tussen ijs en nauwelijks wat te eten probeert de bemanning de winter op de Zuidpool te overleven. Ze krijgen te maken met de dood, maar ook met overwinningen.
Veel personages
Zodra je begint met ‘Het tij hoog, de maan blauw’ wordt al duidelijk dat er erg veel personages meedoen aan dit verhaal. Gelukkig worden ze aan het begin al aan je voorgesteld, dat scheelt al een hoop. De perspectieven wisselen vaak en dat zorgt ook voor veel contrasten. Het ene hoofdstuk gaat over de mannen die noodgedwongen pinguïnvlees eten, om een hoofdstuk later te lezen dat Léonie een warm pistoletje met jam eet.
De hoofdstukken die zich afspelen op de Belgica vond ik het meest interessant. Het krakende ijs wat het schip insluit, de donkere winter, letterlijk op het eind van de wereld, maar je voelt tegelijkertijd aan alles dat de bemanning van het schip bezig is met een belangrijke ontdekkingsreis.
Hoop verbindt alles
‘Het tij hoog, de maan blauw’ is een zeer uitgebreide historische roman. Diverse mensen komen aan het woord en zij leven allemaal anders. Het voordeel hiervan is dat je een uitgebreid kijkje krijgt in de diverse klassen van die tijd. Persoonlijk had ik het prettiger gevonden als er twee hoofdpersonages waren geweest: Adrien en Léonie. Dat had het nog meeslepender gemaakt en het verhaal wat meer vaart gegeven. Dat miste ik voornamelijk in de opbouw van het verhaal.
Het verhaal nodigt ook uit tot een gesprek met elkaar. Hoe voelde het om reishonger te hebben in een tijd waarbij het niet gebruikelijk was om als vrouw te reizen? Hoe vul je het leven in als je grote liefde wegblijft en niets meer laat horen? En daarnaast laat de auteur ook genoeg over aan de verbeelding van de lezer. De kou en eenzaamheid op Antarctica, de geluiden van het krakende ijs en uiteindelijk ook de hoop. Want hoop verbindt alle personages. De hoop op een goede thuiskomst, de hoop dat je grote liefde nog in leven is en de hoop om de wereld te mogen ontdekken.
Liefhebbers van historische romans
Als je dol bent op de boeken van Simone van der Vlugt en Tanya Commandeur, dan raad ik je graag dit boek van Jolien Janzing aan. ‘Het tij hoog, de maan blauw’ bevat een schat aan informatie. Het is ook een interessant boek om samen te lezen in een leesclub.
Wellicht ook interessant voor je: