10 februari 2020
Een meisje een droom van Laura Dekker
In 2009 besluit Laura Dekker dat ze graag de wereld wil rondzeilen, alleen, zonder ouders. Laura is op dat moment dertien jaar. Maar Laura is geen vreemde op zee! Laura is geboren tijdens de wereldreis van haar ouders, ze vaarde tot haar vierde met haar ouders en zusje mee. Vanaf haar zesde ging ze al zelf varen.
Laura’s ouders zijn dan al gescheiden en Laura woont bij haar vader. Hij stimuleerde Laura altijd om haar dromen na te jagen. Samen met haar vader besluit ze haar droom te verwezenlijken, de wereld rondreizen, maar dan begint Nederland zich ermee te bemoeien…
Een schrijnend begin van een droom
Laura ontdekt dat ze op zee kan studeren via de wereldschool. Samen met haar vader besluit ze op gesprek te gaan bij de gemeente met de leerplichtambtenaar. Het is Laura’s droom om de jongste zeilster te zijn die de wereld rondvaart. Ze weet waar ze het over heeft. Maar de leerplichtambtenaar die ze spreken heeft nog nooit van de wereldschool gehoord en gaat er ook niet mee akkoord. Laura en haar vader zijn nog niet weg of ze heeft al gebeld naar de kinderbescherming.
Zij duiken samen met jeugdzorg bovenop deze zaak. Ook de media krijgt er lucht van en duikt bovenop Laura. Doordat de media zich ermee bemoeit, begint ook de politiek zich ermee te bemoeien. Iedereen die vervolgens las over deze zaak, had ook weer een vooroordeel klaarstaan. Dit beschadigde Laura’s vertrouwen in mensen om haar heen. Laura gaf haar droom echter nooit op, al was ze in die tijd ook vrij ongelukkig vanwege de vele controles, rechtszaken en bemoeienissen van instanties en andere mensen om haar heen.
Eindelijk… de zee op
Maar dan is er licht aan de donkere hemel. Een rechter staat aan Laura’s kant. Meteen laat Laura zich uitschrijven uit Nederland en begint ze met haar vader snel aan de voorbereidingen voor haar solo wereldreis, want de media en instanties hijgen nog steeds in haar nek en willen er alles aan doen om haar te stoppen. Toch lukt het Laura en haar vader in augustus 2010 de reis te starten vanaf Gibraltar met haar zeilboot Guppy.
Als Laura eenmaal op zee zit, wordt ze kalmer en vooral gelukkiger! In dit boek volg je haar reis op de voet in dagboekvorm. Laura bezoekt eilandjes, heeft mooie gesprekken met andere reizigers en komt in avontuurlijke en leuke situaties terecht. Zo gaat ze duiken, komt ze op feestjes, schuift aan bij etentjes en snuift allerlei culturen op.
Laura schrijft erg beeldend. Je ziet echt alles voor je en dat blijkt nog te kloppen ook! Als Laura omschrijft hoe een eiland opdoemt uit zee, dan zie je ook dat eiland voor je. Als je later via Google het genoemde eiland opzoekt, zie je exact wat ze heeft omschreven. Dat vond ik gaaf!
Gewoon een gelukkig meisje
Laura Dekker is gewoon een gelukkig meisje als ze mag varen. Ze geniet van de (lange) overtochten over de oceanen. Deze stukken zijn lang, maar niet langdradig. Omdat tijdens de lange overtochten vaak elke dag hetzelfde is, gebruikt ze deze momenten in haar dagboek om terug te blikken op de tijd vóór de wereldreis.
Ze deelt hoe ze zich voelde onder de druk van de instanties. Hoe ongelukkig ze was, hoe het haar kapotmaakte vanbinnen en hoe gemeen en doortrapt mensen haar behandelden. Ze geniet zo van het zeeleven, dat ze ertegenop ziet dat het einde van de reis nabij komt. Op zee is ze zichzelf, ze kan goed alleen zijn, maar ook goed aansluiting maken als ze nieuwe mensen ontmoet.
Stoer en bijzonder
‘Een meisje een droom’ is een stoer en bijzonder verhaal. Veel mensen hebben er vast over gedroomd, maar Laura deed het gewoon. Daarbij was ik vooral erg benieuwd naar háár kant van het verhaal, want het beeld wat de media toen schetste was voornamelijk sensatie en allesbehalve objectief.
Laatst zag ik Laura Dekker op tv bij RTL in het programma ‘Iedereen had het erover’. Ik zag dat het erg goed met haar ging, dat ze ondertussen al een kindje heeft en nog altijd veel bezig is met zeilen.
2 reacties
12 februari, 2020 om 12:05
JennLijkt me een interessant boek, en ben idd ook benieuwd naar haar kant van het verhaal.
13 februari, 2020 om 21:38
LeesdameJa het is zeker een interessant boek en ook wel schokkend hoe toentertijd de overheid op haar dook en geen rekening meer hield met haar gevoelens.
Wellicht ook interessant voor je:
Lees meer in de rubriek: Laura Dekker