17 december 2019

Stief van Marion Pauw

Hoewel ik graag boeken van Marion Pauw lees, viel dit boek me toch tegen. Marion Pauw schreef een YA-thrillernovelle. Op mijn e-reader net geen 100 pagina’s.

De ouders van de 15-jarige Kiki zijn gescheiden. Kiki woont bij haar moeder Sigrid. Haar vader heeft een nieuwe vriendin en zij zijn net ouders geworden van baby Finn. Kiki houdt met alles wat ze doet rekening met de gevoelens van haar moeder. Maar dan ontmoet haar moeder Johan in de bloemenwinkel waar ze werkt en ze leeft weer helemaal op.

Easy read

Johan zit in het vastgoed en heeft veel geld. Heel veel geld! Hij koopt nieuwe kleding voor Kiki en zelfs de bloemenwinkel koopt hij op om aan Sigrid te geven. Vrij bizar natuurlijk, dus er komen al snel vraagtekens. Kiki ontdekt vervolgens iets wat eigenlijk niet ontdekt mocht worden. Het brengt haar leven en dat van haar moeder in gevaar.

‘Stief’ is een ‘easy read’, je hebt het boek in een avond wel uit en nergens gaat het boek de diepte in. Het blijft oppervlakkig en de personages kruipen niet echt onder je huid omdat je nauwelijks de ruimte krijgt om ze echt te leren kennen. Het leest echter wel lekker weg, zoals je ook een aflevering van een soap wegkijkt.

Lange opbouw

Het boek leest als een lange opbouw, de climax valt en wordt -naar mijn mening- te snel afgewerkt. De eerste helft leest meer als een YA-roman, dan als een thriller. In die helft is er ruimte voor Kiki’s vriendenkring, een feestje, een prille verliefdheid en de nodige onzekerheden/problemen die horen bij een tienerdochter van gescheiden ouders.

Een thrillergedeelte is zwakjes. De doorgewinterde thrillerlezer voelt namelijk de bui al vrij vroeg hangen. Voor middelbare scholieren zal het vast een prettig boek zijn. Het heeft een herkenbaar thema en de omvang is behapbaar. Ik heb echter toch betere boeken van Marion Pauw gelezen. ‘We moeten je iets vertellen‘ en ‘De experimenten‘ bijvoorbeeld.