21 december 2016

Gremlins van George Gipe

Na heel lang zoeken (ruim een jaar zeker) vond ik eindelijk een exemplaar van het boek ‘Gremlins’. Naar de gelijknamige film. In het Engels, maar dat vond ik niet erg. Ik kon het lezen en daar ging het om.

Ik denk dat iedereen deze  film wel kent uit 1984. Hij is meerdere malen op tv geweest en hij staat ook op Netflix. Een jongeman krijgt van zijn vader een lief en schattig wezentje cadeau met kerst. Er kleven echter drie belangrijke en ietwat vreemde regels aan de verzorging van het wezentje. Zoals we al weten van de film worden deze regels snel verbroken, met alle gevolgen van dien…

1. de Mogwai mag niet blootgesteld worden aan fel licht
2. de Mogwai mag geen contact hebben met water
3. de Mogwai mag nooit, maar dan ook nooit gevoerd worden na middernacht!

Waar de film komische elementen bevat, is het boek een stukje grimmiger. Dat niet alleen, het boek geeft de lezer ook nog eens een kijkje in de gedachtewereld van Gizmo én Stripe. Niet dat het daardoor inhoudelijker wordt, maar het geeft wel wat extra informatie die je mist in de film. Het boek is vermakelijk, met her en der quotes waarbij je toch wel even aan het denken gezet wordt.

In het boek kom je er bijvoorbeeld achter hoe de Mogwai aan de naam Gizmo komt. Hoe de Mogwai ontstaan is en wat Gizmo in het verleden heeft meegemaakt. Ik vond op bepaalde momenten het verhaal melancholisch worden als Gizmo zijn gedachten deelt met de lezer. Hij voelt zich wanhopig en nerveus bij de nieuwe familie, hij verlangt ook terug naar de Chinese eigenaar uit Chinatown.

Gizmo vind het ook niet leuk dat ze hem zien als vermaak, zo blijkt Gizmo alles te kunnen eten en wil Billy hem karton opvoeren, om te kijken of dat klopt. Gizmo weigert dit omdat hij niet weer wil dienen als vermaak. Gizmo probeert ook Billy en moeder Lynn te waarschuwen, wat niet lukt, want ze begrijpen hem niet. Billy en Kate denken zelfs dat hij jaloers is en daarom zo triest kijkt naar de nieuwe Mogwai-wezentjes. Interessant is ook de visie van Stripe. Ook hij voelt onrust en paniek, maar hij is ook erg slim en manipulerend. In het begin probeert hij nog contact met Gizmo te maken en hebben ze gesprekjes samen.

Het boek loopt bijna gelijk op met de film, her en der zijn er wel wat langere passages en kleine verschilletjes. De opbouw is ook een stuk langzamer. Het duurt heel wat hoofdstukken voordat de eerste Gremlins verschijnen. Sowieso vond ik dat sommige stukken erg lang werden uitgesponnen, zo is de passage in het warenhuis eindeloos lang. Het feit dat je ook al weet hoe het afloopt maakt dat je denkt: nu vaart erin, we weten het wel nu.

De personages zijn niet echt uitgediept, sterker nog: wie in de film irritant is, is in het boek nog irritanter. En de naïviteit ontbreekt ook niet. Waardoor ik als lezer riep: ‘waarom doe je niet gewoon het volle licht aan op de gang, in plaats van zo ingewikkeld de slaapkamerdeur te barricaderen!’

Het is geen superspannend verhaal, maar het is wel een leuk extraatje als je nostalgische gevoelens bij de film hebt. Gek genoeg vond ik her en der in het boek nog wat gedenkwaardige uitspraken. Zoals van de Chinese man… Je kunt wel ervaring met iets hebben, maar dat zegt niets over de verantwoording kunnen dragen.

Mocht je tijdens het lezen vreemde geluiden horen, doe dan het licht overal aan…